Sinds Joep Schrijvers in 2002 zijn succesvolle boekje Hoe word ik een rat? publiceerde, geldt ‘rattigheid’ zo’n beetje als een serieuze competentie, al waagt niemand het haar in een officiële competentiebibliotheek een plaats te geven. ‘Rattigheid’ staat immers voor konkelen en samenzweren; gedrag dat je zonder discussie als negatief en ongewenst hoort af te doen.

Bekkering & Walter leveren met 'Management van processen' een handzame gids en een geslaagde aanzet om procesmanagement als vak te verankeren. Managers, ervaren of niet, die complexe initiatieven willen realiseren vinden inzichten en hulpmiddelen die hen verder helpen. Procesmanagement wordt mede hierdoor een vak dat – ook voor opdrachtgevers – grijpbaar wordt. Na lezing van dit boek kan geen procesmanager alleen nog op basis van intuïtie aan de slag!

Er is een tijd geweest dat organisaties geen cultuur kenden. Wel hadden ze een manier van doen, gewoontes en een traditie. 'Zo gaat dat nu eenmaal hier', werd er gezegd. Dat was een gegeven, daar tornde men niet aan. Rond 1980 veranderende dat. En vandaag de dag wordt cultuur vaak aangegrepen - ge- of misbruikt - om tot verandering van organisaties te komen, terecht of onterecht. 

Trainingen en workshops vinden bijna altijd binnen plaats. De schrijvers van het boek 'En nu naar buiten' van den Houdt en Siebering pleiten er voor om de natuur te gebruiken tijdens een training. Niet alleen voor een wandelingetje na de lunch maar om volwaardige oefeningen buiten uit te voeren. Hiervoor geven zij in hun boek verschillende werkvormen aan. Buiten zijn geeft in hun beleving een andere kijk op het onderwerp van de training en leidt tot creatieve oplossingen van problemen. De verschillende oefeningen zijn goed toegelicht. Maar erg vernieuwend zijn ze naar mijn beleving niet, het zijn bestaande oefeningen die nu buiten gedaan worden en ik had verwacht en gehoopt dat er meer nieuwe ideeën speciaal voor buiten in hadden gestaan.

In tijden van crisis heeft de leiding van een organisatie de mond vol van samen op de blaren zitten en daarom vragen ze offers van hun personeel. Het blijkt dat dit niet werkt, maar gelukkig kan het ook anders. Het gaat dan om aandacht, medeleven, begrip en werken met de positieve krachten in een organisatie. Aandacht geven aan uitzonderlijk presteren en daarop voortbouwen. Erover praten, de effecten zichtbaar maken en de successen vieren. In 'Positief leiderschap' vertelt Kim Cameron hoe u dit kunt doen aan de hand van praktische voorbeelden uit de Verenigde Staten, aangevuld met voorbeelden uit Nederland door de vertalers van het boek Aldert Dreimüller en Wil Foppen.

‘BIJNA NIEMAND KAN DE INDEX VERSLAAN!’ Na het lezen van het boek De schitterende eenvoud van indexbeleggen toetert die boodschap nog wel een dag of wat in uw oren. En dat is precies wat Jacques Wintermans hoopt te bewerkstelligen.

Debatteren kan een behoorlijk pittige klus zijn. Want wat doet uw tegenstander? Brengt u uw argumenten wel goed over de bühne? Hoe reageert het publiek? Voor debatteren is een goede voorbereiding vereist, maar zelfs dan kunt u nog voor onverwachte situaties komen te staan.

De invoering van de levensloopplanning enige jaren geleden werd een flop. Verbazingwekkend? Ik denk van niet. Het leven laat zich niet plannen. Dagelijks doet het een beroep op ons improvisatievermogen. Improviseren zit echter maar zelden meer in ons leerprogramma. Sterker nog, het wordt ons nagenoeg afgeleerd. En daarmee verdwijnt ook de levenskunst, de zelfredzaamheid en het zelforganiserend vermogen van mensen. Alieke van der Wijk en Henk van der Steen leggen de kracht van het improviseren (op de werkvloer) helder uit in 'Werk in uitvoering'. Een boek met veel toegevoegde waarde en waardevolle levenslessen. Of zoals de auteurs schrijven: 'Improviseren is een manier van in het leven staan'.

Met Homo Zappiens schreef Wim Veen een ode aan de jeugd van tegenwoordig.

De vele speculaties van de afgelopen maanden over een fusie tussen Nederland en Vlaanderen, deed mij vermoeden dat er veel overeenkomsten zijn tussen de Nederlandse en Vlaamse economie. Vandaar dat ik als Nederlandse aangetrokken werd door 'Werk maken van een creatieve economie'. Ondanks het feit dat het 'vijf voor twaalf' is, menen Isabelle De Voldere en Leo Sleuwaegen dat Vlaanderen kansen heeft om zich economisch te handhaven en zelfs te versterken. Een plausibele bewering, de vraag is alleen hoe vernieuwend hun visie op een nieuw economisch groeimodel is.

'Leiderschap in tijden van economische onzekerheid' is geschreven door de gerenommeerde adviseur Ram Charan. Het boek gaat in op de gevolgen van de huidige crisis en hoe het management van bedrijven die er last van hebben, daar mee om kunnen gaan. Het boek lijkt vooral bedoeld voor de nieuwe topmanagers.

Wie al eerder recensies van mij heeft gelezen, weet dat ik dol ben op praktijkgerichte boeken. Tips, technieken of adviezen waar iemand direct mee aan de slag kan, mogen vrijwel altijd op mijn enthousiasme rekenen. 'Praktisch projectmanagement 1' van Ten Gevers en Tjerk Zijlstra schept meteen veel verwachtingen bij mij. Niet in de laatste plaats omdat ik recent betrokken ben bij een groot project waar nog wel wat vorm aan gegeven kan worden. Ik ga er gemakshalve van uit dat dit boek me stap voor stap gaat helpen om het project in te delen. En dat blijkt zeker zo te zijn.

Als je de media moet geloven, krabbelen we momenteel langzaam op uit de kredietcrisis (oktober 2009). Een verdamping van 2 biljoen dollar volgens Charles Morris. Een gigantisch bedrag, maar ik moet eerlijk bekennen dat ik na het lezen van het boek die 2 biljoen nog mee vind vallen. De auteur beschrijft een paar zeepbellen die helaas nog niet allemaal geklapt zijn.

Luigi van Leeuwen en Jan Eikema pleiten in 'Politiek is niet voor bange mensen' voor decentralisatie van de overheid. Hun boekje is een laagdrempelige introductie voor de lezer met weinig tot geen kennis van het openbaar bestuur. Een zeer relevant betoog waarin de auteurs helaas soms wat kort door de bocht gaan.

De financiële crisis zorgt er voor dat steeds meer mensen noodgedwongen op zoek moeten naar een nieuwe baan/carrière. Maar ook voor de zittenblijvers blijft de uitdaging relevant om zich periodiek vragen te stellen over een toekomstige carrière. Het werkvormenboek van Rupert Spijkerman en Margriet Bienemann kan daarbij helpen.

Abraham (roepnaam Abe) Maslow overleed in 1970 op 62-jarige leeftijd. Zijn twee dochters hebben zijn werk opnieuw uitgegeven. Geen verkeerde keuze van de dames, wier vader een woordenschat heeft nagelaten die miljoenen mensen nu nog gebruiken, zoals: behoeftehiërarchie, zelfactualisatie en piekervaring. Dezelfde man voorspelde de koude oorlog, en had een IQ van 190. Het interessante van 'Maslow on Management' is dat het nog steeds van waarde is vanwege de vele actuele thema's die diepgaand worden besproken.