Organisaties zoeken vooral groei in concurrentievoordeel, marktaandeel of differentiatie. Met 'De blauwe oceaan' laten Chan Kim en Renée Mauborgne zien dat er andere manieren zijn.

Met Meesterlijk middenmanagement schreef Wim Schreuders een waardevol boek voor een doelgroep die wel een steuntje in de rug kan gebruiken.

Agnes Jongerius is de machtigste vrouw van Nederland. Bizar eigenlijk, want ze is niet in staat gebleken de SER tot een constructief voorstel te verleiden. In het nieuws heeft ze eigenlijk alleen maar nee geroepen. Balkenende heeft zijn dag niet, en praat Nederland de put in bij de algemene beschouwingen in de Tweede Kamer. Je kan geen nieuwsuitzending aanzetten, of uitdrukkingen als crisis, schuld aan faillissement, blunder van het OM of politie, aftreden van burgemeester of gestegen werkloosheid vullen de kolommen en de uren zendtijd.

NRC-columnist Marc Chavannes opent de aanval op het Nederlandse politiek-bestuurlijke bestel in 'Niemand regeert'. Na jarenlange redacteurschappen in Frankrijk en de Verenigde Staten, beschouwt Chavannes deze keer de grote blunders en het aanhoudende falen van de Nederlandse overheid en de politieke kaste. Erg inspirerend om inzicht te krijgen in problematiek die bij grote organisaties speelt.

Management is uit en leiderschap is in. Managers worden steeds vaker neergezet als mensen die op de winkel passen en er netjes voor zorgen dat vandaag gedaan wordt wat vandaag gedaan moet worden. Maar het echt belangrijke werk, nadenken over wat er morgen of overmorgen moet gebeuren, dat is het werk voor leiders. Henry Mintzberg vindt deze redenering onzin. Hij is van mening dat leiderschap teveel wordt geïsoleerd van management. Management is veel belangrijker dan we vandaag de dag geneigd zijn te denken. We worden nu te veel geleid en te weinig gemanaged. Dit is een van de prikkelende denkbeelden van Mintzberg in zijn nieuwste boek dat de eenvoudige titel 'Managing' heeft meegekregen.

In 'Organisaties veranderen met programma's' leggen Hans van Leeuwen en Hans van Leeuwen de relatie tussen vakgebieden die het management te vaak separaat aandacht geeft. Als het management alleen met projectmanagement, procesmanagement of verandermanagement jongleert, is er geen sprake van een geïntegreerde aanpak. Het gaat volgens de auteurs om de combinatie met programmamanagement als fundament. Dát geeft een succesvolle aansturing van veranderprocessen. Dit leidt tot de kernvraag: benaderen we op deze wijze veranderprocessen niet te veel vanuit een universele ontwerpbenadering, terwijl de organisatiepraktijk vaak een cultuur gebonden eigenheid en weerbarstigheid vertoont?

Een briljante titel, ' Veranderjazz', want hoe kun je veranderprocessen beter karakteriseren dan als een creatief proces, dat veel improvisatie vraagt van alle betrokkenen? Moeiteloos veranderen willen we allemaal wel. Dat zou veel tijd, energie en geld schelen. Maar de werkelijkheid van het organiseren en veranderen is anders, in een wereld waar stilstand achteruitgang is en waar de omgeving van organisaties dusdanig dynamisch is geworden dat veranderen geen keuze meer is, maar de enige kans op overleven. En veranderen is niet het enige dat een dergelijke omgeving vraagt, weten Mol, Pronk en Kooistra. Organisaties moeten zich ontwikkelen en dat gaat verder dan veranderen. 'Ontwikkelen gaat over ont-wikkelen: groeien vanuit een kern die al aanwezig is.' Een fraai en veelzeggend beeld…

Leiders zijn anders. Leiders spreken niet om informatie over te dragen, maar om te inspireren of te beïnvloeden. Daarom hebben leiders geen PowerPoint nodig, zo stelt Christopher Witt in 'Echte leiders gebruiken geen PowerPoint'. Met dit boek geeft hij tips en veel voorbeelden om de aandacht op uzelf gericht te krijgen tijdens een presentatie, in plaats van op de slides. Een troost voor PowerPointverslaafden is dat Witt schrijft dat u PowerPoint mag gebruiken, maar alléén in die gevallen dat het van u wordt verlangd.

Sinds Daniel Ofman in 1992 het kernkwadrant bedacht, volgde een gestage stroom van producten zoals boeken, cd-roms en trainingen gericht op diverse doelgroepen; het bedrijfsleven, professionals, het onderwijs en kinderen. Dit bordspel richt zich op alle doelgroepen tegelijk. 'Het grote kernkwaliteitenspel' is volgens de doos 'een spel voor wie spelenderwijs wil onderzoeken en openstaat voor nieuwe inzichten', met de centrale vraag 'hoe creëer je met jouw houding een betere verhouding?'. Ik speelde het spel met vrienden maar wij waren niet onverdeeld enthousiast.

Het Maasmeisje, Savanna…. De voorbeelden van tragische voorvallen in de Jeugdzorg lijken zich op te stapelen. Mogelijk kunnen dat soort excessen voorkomen worden als organisaties beter samenwerken. ‘Maar daar heb je wel pioniers voor nodig’, concludeert Pieterjan van Delden in zijn boek Samenwerking in de publieke dienstverlening.

De inleiding van het boek 'Authentiek leiderschap' schept hoge verwachtingen. Bas Blekkingh wil u als lezer helpen bij het doorgronden van uw drijfveren en het ontdekken van uw missie. Doel van het boek is u en anderen te inspireren en te leiden. Dit doet de auteur door het afpellen van zeven schillen die uiteindelijk leiden tot de kern waar u voor staat. Wat mij betreft zijn de hoge verwachtingen volledig waargemaakt.

Stel u wilt een veranderingsproces doorvoeren en krijgt als advies: zet het veranderproces niet op de eerste maar op de tweede plaats. Dat is toch wonderlijk! En toch is dat wat communicatiespecialist Johanna Kroon in haar nieuwe boek Wat hebben ze nú weer bedacht?! aanbeveelt.

'Mensen houden niet van veranderingen' is een gedachte waar ik me altijd tegen heb verzet. Mensen zijn constant op zoek naar verbetering en veranderen daarom geleidelijk aan. Johanna Kroon gaat in op grootschalige veranderingen. Veranderingen die zijn ingezet door 'ze'; managers, bestuurders of andere mensen, maar vooral geen veranderingen die zijn ingezet door 'we', de werknemers en uitvoerders. Mokkend roepen deze werknemers bij de zoveelste aangekondigde verandering: 'Wat hebben ze nú weer bedacht?!'. Deze uitspraak werd de pakkende titel van het boek van Kroon.

Kent u dat vaste ritueel van goede voornemens op nieuwjaarsdag? Volgend jaar ga ik stoppen met roken, gezonder leven, meer genieten van familie en vrienden; van die prachtige voornemens die grotendeels niet gerealiseerd worden? Iets soortgelijks zag Leen Zevenbergen bij de lezers van zijn eerste boek 'En nu laat ik mijn baard staan', over creativiteit en ondernemerschap... Wel willen, maar niet doen! Het succes van het 'baardenboek', uitgeroepen tot Managementboek van het Jaar 2007, maakte mij nieuwsgierig naar het vervolg: 't Is groen!'. Hij refereert hiermee aan de reactie die mensen soms geven als iemand staat te dromen voor een groen verkeerslicht.

Of het nu in vergaderingen is, in de koffiecorner of vanaf een podium: presenteren is meer dan alleen inhoud uitspreken. Presenteren is non-verbaal en verbaal overtuigen, er voor zorgen dat de luisteraar na de presentatie anders doet of denkt dan doorvoor. Dat kan niet iedereen zomaar en toch is Ike Smitskamp, met 25 jaar ervaring als docent acteren, stem en Shakespeare, ervan overtuigd dat het wel is te leren. In 'Woorden laten spreken' heeft zij haar ervaring bijeengebracht en biedt ze de lezer een inkijk in de fijne kneepjes van het presenteren.