Danny Mullenders is assessment- en ontwikkelpyscholoog en liefhebber van boeken die gaan over cultuur en de effecten ervan op mensen. Daarom las hij ‘Cultuurdingetje hè’ van Maaike Thiecke. Een boek dat volgens hem ‘niet mag ontbreken in de collectie van zowel de organisatieadviseur, de medewerker als de leidinggevende.’

‘Totaal’ is een boek dat bestaat uit oude reportages. En toch is het een hit. En terecht. Marcel van Roosmalen is een meester in het zien wat anderen niet willen of kunnen zien. En in het verwoorden hiervan. ‘Totaal’ is 800 pagina’s genieten.

Bart Groothuis beschrijft 34 typologieën of karikaturen van bazen in zijn leesbare boek ‘Ziek van je baas?’ Jammer dat de titel zich richt op bazen die medewerkers ziek maken, terwijl zijn verhalen net zo leerzaam zijn voor managers. Hij houdt managers een spiegel voor waarin de gevolgen van slecht leiderschap zichtbaar wordt en roept medewerkers op zelf de regie te nemen over hun leven.

Angst kan ons behoorlijk in de weg staan. Goed dus dat David Dewulf ons in zijn boek ‘Anders omgaan met angst’ helpt om de juiste keuze te maken tussen fight, flight of freeze. 

‘What if I fall….Oh but my darling, what if you fly?!’ Deze quote van Erin Hanson geeft naar mijn mening uitstekend de achterliggende gedachte weer van het nieuwe boek van psycholoog en Acceptance & Commitment Therapy specialist Gijs Jansen. Hij is hierbij de aanmoedigende, liefdevolle partner die je helpt die persoon te worden die je graag zou willen zijn.

Als ‘Beginnen met Leidinggeven’ er eerder was geweest, zouden veel beginnend leidinggevenden een soepelere en bewustere start hebben gehad. Dat zou ook fijn geweest zijn voor de teams en afdelingen die soms - opnieuw - aan een nieuwe leidinggevende moeten wennen. 

Organisaties kunnen onvoldoende omgaan met complexiteit. Planning en control werkt dan niet, en kan zelfs ongewenste resultaten bewerkstelligen. De professionals in die organisaties zijn dan de klos: harder werken voor steeds minder resultaat. Ze zien door de bomen het bos niet meer in de bureaucratie, de hokjesgeest en de fragmentarisatie. Dees van Oosterhout biedt met ‘Rolswitch’ een uitweg.

Wie ben ik? Waar ben ik? Wat ben ik? En waartoe ben ik op aarde? Deze grote vragen stelt Jeremy Lent zichzelf om een nieuw perspectief te schetsen, dat westerse, oosterse en inheemse wijsheden combineert. Hij presenteert een geïntegreerde en symbiotische kijk op het bestaan, dat in verbinding staat met al het leven op aarde.

In het boek ‘Heel de zorg - Routes naar duurzamer, gezonder en beter’ van Joost Bijlsma en Cathy van Beek komen zoveel zorgverduurzamende praktische en pragmatische idealisten aan het woord, dat het vanzelf inspirerend wordt.

In ‘Supercharge your stories’ nemen Paul Hillesum en Nadine Komduur je mee in de wereld van verhalen vertellen en laten zij je zien hoe je een verhaal maakt waarmee je nog meer impact kan creëren. Dat doen ze door het gebruik gedragspsychologie. Volgens de auteurs maak je hiermee jouw verhalen nog overtuigender.

Bij yoga denk ik bijna altijd aan oefeningen om te ontspannen. Maar wat is de link met het bedrijfsleven? Er zit echter veel meer achter yoga, met principes die we goed kunnen gebruiken in ons dagelijkse (werkzame) leven. Judith Manshanden legt in haar boek ‘De Corporate Yogi’ 10 principes uit voor een goede mentale balans in je werk.

In dit kleine boekje (ruim 55 bladzijden A5) komt de auteur tot een aantal overlevingsprincipes uit de natuur die volgens haar toepasbaar zijn op menselijke organisaties. Is dat dan nodig, kan men zich afvragen?

Alle medewerkers en leidinggevenden hebben recht op een positieve cultuur. Marcella Bremer biedt in haar boek ‘Positieve cultuur doe je samen’ praktische handvatten om dit mogelijk te maken.

Gesprekken voeren we de hele dag. Dan denk je dat je dat redelijk kunt. Ik dacht dat in ieder geval wel. Mijn werk als customer experience manager verloopt redelijk vlotjes en ook privé lopen de gesprekken best lekker. En toch…even terug naar de basis. 

Het Westen met wordt met snelle vaart ingehaald door China. Dit land is aardig op weg om dé nummer één van de wereld te worden. Amerika is daarentegen op zijn retour en intern sterk verdeeld. In het boek ‘Heeft China al gewonnen?’ lezen we meer over de strategische stappen en misstappen van Amerika en China in een wedstrijd op wereldschaal. Wie gaat er winnen?

Iedereen denkt er wel eens aan: het schrijven van een boek. Steeds meer professionals, zzp-ers en ondernemers pakken de pen op en schrijven hun eigen ‘businessboek’. Natuurlijk wil je ook dat er veel van worden verkocht, maar dat blijkt in de praktijk best lastig. In ‘Het Bestsellerboek’ lees je hoe je een succes maakt van jouw businessboek en op 1 komt in de bestsellerlijst.

‘Wie orde zaait, zal chaos oogsten’ is door Walter Baets na twintig jaar opnieuw uitgegeven. Zijn vertoog heeft nog steeds dezelfde krachtige boodschap: onze westerse manier van denken en organiseren is nog altijd mechanistisch, bureaucratisch en hiërarchisch. 

We weten dat de zorg onder druk staat. Dit was al zo voor Covid. Zorgprofessionals zijn het hart van een zorgorganisatie, het is belangrijk om hen gezond en gemotiveerd te houden. Anouk ten Arve geeft in ‘Zuurstof voor zorgprofessionals’ een werkwijze hoe je hartfalen in een zorgorganisatie kunt voorkomen, door ruimte te creëren voor sociale en technische innovatie.

Stellig is niet hetzelfde als helder, legt Frank Weijers uit in ‘Conflict & Polarisatie’. Stelligheid zet vast. En helderheid geeft juist ruimte. Wat helder geformuleerd wordt, is begrijpelijk en voor één uitleg vatbaar. En dat zet niet vast. En er is nog iets wat hij schrijft over helderheid dat ik de moeite waard vind: ‘helderheid is uitnodigend voor anderen om ook hun stem te laten horen’. Een fraaie constatering. 

Hoe komt het nou dat we onze kinderlijke speelsheid verliezen en de ratrace ingaan voor een carrière? Waarbij menigeen sneuvelt door een burn-out? Frans van Leeuwen beschrijft in ‘Aankloten, kloot jezelf succesvol’ zijn eigen levensweg, van aanklotend kind tot burn out. De hoofdvraag van het boek is ‘Waarom kloten we als volwassenen niet meer aan?’ Een terechte vraag denk ik.