'The Succes Principles' zijn compact samen te vatten tot het devies 'Leef je droom'. De auteur, Jack Canfield, wijst aan de hand van 25 principes de weg naar een betekenisvol en succesrijk leven waarin onze materiële en immateriële wensen in vervulling gaan.

Of willen ze mij gewoon niet begrijpen? Met deze vraag, die veel managers bezighoudt, opent het boek Pimp je afdeling van Jeroen Busscher. De Duitse filosoof Friedrich Nietzsche heeft er een mooi, verhelderend beeld voor. Zijn collega Wittgenstein heeft een antwoord.

Het is hypocriet om het bedrijfsleven de schuld te geven van de uitwassen van het kapitalisme, stelt de Amerikaanse hoogleraar en oud-minister van Arbeid Robert Reich in zijn nieuwe boek 'Superkapitalisme'.

De titel en de opmaak van de managementnovelle Juggling Elephants Be the ringmaster of your work and life (Penguin 2007) suggereert een omgeving van dierentuin of circus.

Na het boek 'Ja-maar wat als alles lukt?' is er nu het boekje 'Ja-maar ik ben wel leraar' dat zich toespitst op het onderwijs. Voor dit boek hebben de auteurs Berthold Gunster en Herberd Prinsen aan de hand van zeven principes die zouden moeten leiden tot een 'ja-maar' vrije school, verhalen verzameld van leraren die illustreren dat 'out of the box' denken in veel gevallen mogelijk is. Onduidelijk blijft overigens hoe het een en ander gerealiseerd moet worden.

Wie kent ze niet, de kernkwaliteiten van Ofman. Te pas en te onpas worden ze opgevoerd bij diverse trainingen. En wie daar als deelnemer aan weet te ontsnappen, wordt uiteindelijk toch met het begrip 'kernkwaliteiten' geconfronteerd in het kader van de beoordelingsystematiek. Veel mensen kennen dus het begrip 'kernkwaliteit', maar wat weten ze er eigenlijk van? Het boek 'Hé, ik daar!?' van Daniel Ofman biedt uitkomst. Dit boek geeft enorm veel achtergrondinformatie bij het model waarvan de auteur zelf de geestelijke vader is. Een nuttig boek voor lezers die alles willen weten van het hoe en waarom van het ontdekken en ontwikkelen van je eigen kernkwaliteiten.

Met enige scepsis begon ik aan het boek 'Het is niet te geloven', omdat ik vreesde dat Ofman vooral eerder werk zou gaan 'herhalen', en de lezer wederom met de onvermijdelijke kernkwaliteiten en de aspecten 'het', 'ik' en 'wij' zou worden geconfronteerd. Die scepsis werd al snel weggenomen. Niet door het feit dat de kernkwaliteiten en genoemde aspecten achterwege blijven, maar juist omdat ze nu zo helder verwoord worden tegen de achtergrond van een bestaande context en wel de 'Philip Morris-organisatie'. Ofman heeft dit boek geschreven samen met Guust Verpaalen, algemeen directeur van Philip Morris. Het boek beschrijft de zoektocht die is afgelegd om de vraag te beantwoorden hoe men in de organisatie aan bewustwording kon gaan doen en hoe men uit de comfortzone kon komen.

De titel 'Op zoek naar synergie. Omgaan met onoplosbare problemen' zet de lezer direct op het verkeerde been. Anders dan de ondertitel suggereert, geeft Rob Zuijderhoudt geen oplossingen of recepten voor het omgaan met complexe problemen. Hij beschouwt organisaties dan ook niet als dingen die bestuurd en beheerst kunnen worden, en complexe problemen zijn per definitie niet op de gebruikelijke manier oplosbaar.

'De magie van het merk Harry Potter', zo luidt de ondertitel van het boek 'De boodschap van de tovenaarsleerling' van Stephen Brown. En magie heeft 'dit merk'! Zo heb ik alle boeken van Harry Potter gelezen en als morgen deel 8 zou uitkomen, sta ik als één van de eersten in de rij om dit deel aan te schaffen. 

Op feestjes worden ze uitgelachen, op hun werk over het loket heen aangevlogen en in het bedrijfsleven geldt hun CV als een brevet van onvermogen. Nee, het is geen pretje om op een verjaardag te vertellen dat je medewerker vergunningen bij de Gemeente Bellingwedde bent. Dan laat je lease-autorijdende HEAO-buurman, die met zijn ‘Financial Recruitment Consultant’-visitekaartje pronkt, je voor de rest van de avond alleen suffen met je priklimonade.

Levi Strauss is een spijkerbroek, Ralph Lauren een avondjurk en Calvin Klein een onderbroek. De eerste maakt je stoer, de tweede sexy en in de derde lijk je opeens groter geschapen. Dat er achter die namen succesvolle ondernemers schuilgaan zijn we allang vergeten. Het zijn labels, merken. De vraag is echter niet wat maar wie er wordt gemerkt. Gebrandmerkt…

Persoonlijk vind ik het lezen van handboeken niet echt prettig. Dat heeft te maken met de opzet van een handboek. Het is zo vreselijk volledig. Daar is op zich niets mis mee, maar hierin zit opgesloten dat je dus ook basiszaken tegenkomt die voor jou als niet meer dan open deuren zijn. Aan de andere kant heeft dat ook een voordeel. De opbouw is logisch omdat het stap voor stap de materie behandelt. Het handboek 'Direct Marketing 2.0' van Paul Postma is wat mij betreft dan ook een echt handboek: een goede opbouw en de materie wordt bijzonder helder uiteengezet. Deze heldere opzet maakt het mogelijk het boek als bladerexemplaar te gebruiken, dus om te raadplegen als je met een vraagstuk zit waarvoor je op dat moment net even wat meer diepgang zoekt.

Is het mogelijk om een recensie te schrijven over een boek dat 1030 pagina's telt? Jawel, dat is mogelijk, maar ook bijzonder moeilijk zoals het boek 'Tegen het idealisme' bewijst. Deze lijvige biografie van Pierre Vinken is geschreven door vriend en bewonderaar Paul Frentrop.

Larry Weber, oprichter van de W2 group en voorzitter van de Massachusetts Innovation and Technology Exchange, wil met zijn boek 'Marketing to the social web' een gids neerzetten voor de marketeer die zich begeeft in de woelige wereld van internet. Meer specifiek: de ontwikkeling van the social web. Volgens Weber ontkomt geen enkele marketeer aan deze woelige wereld, dus is het niet alleen van belang om inzicht te hebben in de belangrijkste ontwikkelingen maar moet een marketeer ook weten hoe hij of zij hier gebruik van kan maken.

Tijdens een feestje, eerder dit jaar, raakte ik in gesprek met een divisiemanager van een groot bedrijf. We kregen het over het geringe aantal vrouwen in hogere leidinggevende posities. Deze manager gaf aan dat men binnen zijn bedrijf steeds zocht naar vrouwelijke hogere leidinggevenden, maar dat die er gewoon niet waren. 

Soms krijg je een boek in handen dat je zo enthousiast maakt dat je meteen aan de slag wilt. 'Brainstormen, het ultieme handboek' van Koen de Vos is zo'n boek. Ik wil brainstormen, en wel nu meteen! Gelukkig kan ik ook met mezelf gaan brainstormen, zo lees ik.

Don Tapscott en medeauteur Anthony D. Williams stellen in hun boek 'Wikinomics' dat nieuwe vormen van virtuele samenwerking de economie in snel tempo op zijn kop zetten. Als lichtend voorbeeld van de eigentijdse 'wikinomics' (het woord 'wiki' is afkomstig uit Hawaï en betekent 'snel') is 'Wikipedia', een enorme uit ruim vijf miljoen artikelen bestaande kenniscontainer waar meer dan 75 000 mensen op vrijwillige basis aan hebben bijgedragen. 

Hoewel Jeroen Wester in zijn boek Help! We worden overgenomen veel vragen beantwoordt, blijft een vraag knagen: waarom? Waarom breken mensen moedwillig alles af waar zo lang aan en voor is gewerkt? Wester heeft deze vraag aan een aantal ‘overnemers’ voorgelegd. De antwoorden zijn toch wel ontnuchterend: daar ga ik niet over, zo werkt het nou eenmaal, dit zijn de wetten van vraag en aanbod, en als ik het doe, dan doet een ander het. Kennelijk is hebzucht niet (helemaal) de aanjager.

In zijn boek Help! We worden overgenomen legt NRC-journalist Jeroen Wester uit hoe de zogenaamde ‘moderne investeerders’ (de ‘sprinkhanen’ dus in tegenstelling tot de fatsoenlijke participatie- en investeringsmaatschappijen) te werk gaan. Onwaarschijnlijk simpel: ze kopen een bedrijf en dat bedrijf leent vervolgens een bedrag en stort dat op de rekening van de investeerder. Het rendement wordt verkregen door verkoop van onderdelen, opgedrongen nieuwe leningen tegen een bepaald niet marktconforme rente met lange looptijd, en ten slotte met de verkoop van de resten.

De 'balanced scorecard' is mij niet vreemd, maar de 'internet scorecard' was nieuw voor mij. Inderdaad: was! Nu ik het boek 'De Internet Scorecard' van Geert-Jan Smits en Joost Steins Bisschop gelezen heb, kan ik ook deze 'scorecard' uitstekend plaatsen. En ook kan ik zeggen dat deze 'scorecard' even praktisch is als het origineel, de 'Balanced Scorecard' dus van Norton & Kaplan.