Anderhalf jaar na het verschijnen van Reinventing organizations, is er nu een Nederlandse vertaling van dit prachtige boek over veranderende paradigma’s en bijbehorende organisatiemodellen.

Traditionele communicatie-instrumenten en –aanpakken werken steeds minder. Zij horen bij het piramidale denken uit de vorige eeuw met de bijbehorende gedachtegang dat de wereld maakbaar is met behulp van lineaire organisatie- en managementmethoden.

Organisaties worden nog altijd vooral geleid en bestuurd vanuit het paradigma van voorspellen en beheersen. Men streeft naar stabiliteit en succes met behulp van planning, centrale regie en het vermijden van afwijkingen van de norm.

Organisaties worden nog altijd vooral geleid en bestuurd vanuit het paradigma van voorspellen en beheersen. Men streeft naar stabiliteit en succes met behulp van planning, centrale regie en het vermijden van afwijkingen van de norm.

Na drie eerdere boeken met in totaal ruim vijftienhonderd pagina’s is het Wim van Dinten gelukt zijn uitermate relevante en boeiende gedachtegoed toegankelijk en bondig te ontsluiten voor een breed lezerspubliek. Heldere voorbeelden brengen de verschillende oriëntaties tot leven. Dat maakt ‘Hebben we hier nu voor gekozen’ een waardevol kleinood.

Deze

Het onderwerp professionele identiteit komt weinig aan bod in de dagelijkse praktijk. Mogelijk is dat een verklaring waarom een vakgebied als communicatie regelmatig en gemakkelijk onder vuur komt te liggen. Vraag een willekeurige communicatieprofessional wat zijn vak inhoudt en wat professioneel handelen is. Dan valt het al snel stil. Tijd dus voor de professional om de verantwoordelijkheid voor zijn professie te pakken en hierover met zijn collega’s in gesprek te gaan. ‘Je binnenste buiten’ biedt veel om aan de slag te gaan met professionele identiteit. Dat is echter geen eenvoudige zaak, getuige het door de auteurs uitgewerkte model dat maar liefst dertien ingangen biedt.

Leiderschap is ingewikkeld in deze tijd, waarin complexiteit en chaos toenemen omdat cultuur nauwelijks nog tijd heeft om te stollen tot een culturele orde. Antropologie kan leiders helpen omdat zij is gericht op het ontwarren van cultuurpatronen, het duiden van rituelen, omgangsvormen en machtsrelaties en het interpreteren van manieren waarop mensen orde in de chaos proberen te scheppen.

Betteke van Ruler, de Grande Dame van het communicatievak, heeft na twee jaar opnieuw honderd professionals, wetenschappers, docenten en studenten weten te bewegen een tweede editie te produceren van het grootboek van het communicatievak. 'Communicatie NU #2' is een koffietafelboek in de vorm van een glossy magazine.

Veel organisaties worstelen met ernstige gezondheidsklachten, ondanks alle managementhypes die zij telkens weer omarmen. Volgens Ben Kuiken kan nieuw organiseren hen mogelijk helpen. Dat is niet de volgende hype, maar juist een stap terug naar de bedoeling van de organisatie en terug naar menselijke verhoudingen, tussen medewerkers onderling en met klanten. Zijn inzichten vat hij samen in een handzaam EHBO-boekje voor organisaties.

Veel verandertrajecten sneuvelen omdat een goed verhaal ontbreekt. Een verhaal dat aangeeft welke verandering aan de orde is, hoe die tot stand komt en wie op welke manier betrokken is.

Informatie- en communicatietechnologie is sterk verweven met ons dagelijks leven. Die technologie is niet het probleem, maar wel de manier waarop we ermee omgaan. Gebruiken we ICT verkeerd dan slaan we ons brein in de boeien in plaats van zijn kracht te vergroten. Dat komt doordat we ons onvoldoende bewust zijn van de werking van onze hersenen. Theo Compernolle legt in ‘Ontketen je brein’ uit hoe ons denkende brein werkt, hoe we het kunnen bevrijden en onze intellectuele productiviteit, creativiteit en probleemoplossende vermogen kunnen vergroten.

Organiseren heeft een centrale rol ingenomen in ons dagelijks leven. Rationaliteit en doel-middeldenken voeren de boventoon. Actiegerichtheid is het enige dat nog lijkt te tellen. Het organiseren stolt en ‘krijgt gestalte’ in organisaties. In steeds verdergaande organiseerprocessen wordt langzaam alles vastgezet, verdwijnt de bezieling en dreigen individuen de weg kwijt te raken. Daarom is het belangrijk dat Adriaan Bekman ons met zijn magnum opus ‘Bezieling’ een inspirerende richtingwijzer wil bieden waarmee we weer bezieling in ons werk en leven kunnen krijgen en opnieuw zingeving gaan ervaren.

Het leven van leiderschapsicoon Nelson Mandela stond volledig in het teken van de strijd tegen de dominantie van de blanke etnische minderheid en hun politiek die de scheiding tussen blank en zwart in Zuid-Afrika in stand hield.

In de complexe en dynamische wereld om ons heen is een nieuw type organisatie ontstaan dat qua schaal en waarde groeit met een niet eerder vertoonde snelheid. De levensduur van traditionele organisaties neemt al jaren sterk af. Dat staat te lezen in ‘Exponentiële organisaties’ van Salim Ismail, Yuri van Geest en Michael Malone.

In de complexe en dynamische wereld om ons heen is een nieuw type organisatie ontstaan dat qua schaal en waarde groeit met een niet eerder vertoonde snelheid. De levensduur van traditionele organisaties neemt al jaren sterk af. Dat staat te lezen in ‘Exponentiële organisaties’ van Salim Ismail, Yuri van Geest en Michael Malone.

Als we sterk op iets focussen, zullen we een aantal dingen niet zien. Iedereen ziet essentiële feiten over het hoofd en daarom is het belangrijk om onze waarneming te verbreden. Volgens gedragspsycholoog Max Bazerman kunnen we vaardigheden ontwikkelen om de natuurlijke beperkingen van het menselijk gewaar zijn te overwinnen. Zijn ‘Zien wat anderen niet zien’ gaat over zaken die ons ontgaan.

Opnieuw een boek uit de stal van Leike van Oss en Jaap van ’t Hek. ‘Onderweg - Pragmatisch veranderen in robuuste organisaties’ is een handboek voor pragmatisch veranderen in robuuste organisaties.

Overheidsorganisaties zijn nog altijd traditioneel, hiërarchisch en in silo’s georganiseerd. Zij zijn sterk gericht op planning en beheersing, wat leidt tot veel regels, procedures en bureaucratie. Dat moet anders, en daarom schreef Vera de Witte ‘De gemeente centraal’.

In ‘Kleur bekennen’ beschrijven Guido Rijnja en Vera de Witte de actuele stand van zaken in de overheidscommunicatie. Zij doen dit aan de hand van vijf trends die beschreven worden als spanningsbogen. Of dit daadwerkelijk trends zijn, is twijfelachtig, maar de spanningsbogen die samen het dak van de overheidscommunicatie vormen, zijn wel een mooie metafoor om een aantal recente ontwikkelingen in de overheidscommunicatie te bundelen.