Het best laat het boek van De Laat zich omschrijven als een bloemlezing van bestaande verbetertechnieken en een vrij basaal stappenplan voor verbetering. Gelukkig pretendeert de schrijver ook niet dat hij iets nieuws verkondigt. De doelgroep wordt gedefinieerd als 'iedereen die met veranderprocessen te maken heeft ... in de dienstverlening'. In het boek worden beperkt voorbeelden gebruikt uit de dienstverlening. Uit niets blijkt verder dat het boek specifiek voor de dienstverlening bedoeld is, want de technieken en methodes stammen uit de kwaliteitskunde die ontwikkeld is in de product en procesindustrie en zijn daar een-op-een uit overgenomen.

Wie kent ze niet, de slogans en one-liners waarmee menig multinational zijn visie presenteert. ' 'Let's make things better', 'Onze missie is het om onze klanten meer dan tevreden te maken', 'AH let op de kleintjes', 'Bottom line thinking' en duizenden andere varianten. Van one-liner tot A4-tjes tot complete brochures. 

In dit tijdperk van burnout en chronisch vermoeidheids syndroom is er een haast onstuitbare stroom zelfhulpboeken op gang gekomen. Velen volgden ook al cursussen time management en investeerden in papieren en elektronische organisers.

Echte aandacht kost niets... Is het ook uw ervaring dat het veel moeite kost mensen te motiveren in deze lastige tijden van loonmatiging en stijgende kosten, dat de vraag om meer salaris steeds vaker met 'nee' beantwoord moet worden en dat zelfs de neiging hebt om mensen 'verwend' te vinden?

'Wie wat vindt heeft slecht gezocht.' Dat is een van de vele leuke en tot nadenken stemmende zinsneden, waarmee dit boek overgoten is. Het typeert de wijze waarop de auteurs de beperkingen van het traditionele 'McDonaldiserende' strategievormingsproces in kaart brengen. Jaap Peters en Rob Wetzels plaatsen vraagtekens bij alom onderwezen en gepraktiseerde strategievormingsmodellen aan de hand van recente en treffende voorbeelden die zowel leken als experts over de gehele wereld verbaasd hebben doen staan.

'De 49 basisregels...' roept de suggestie van een wetmatige logica achter het getal 49 op. Die logica blijkt er niet te zijn. Overigens diskwalificeert dat het boek niet. Iedereen die met kennismanagement te maken krijgt, ontdekt de veelheid van facetten die aan het onderwerp kleven.