'Hoe Wal-Mart economie en samenleving ingrijpend beïnvloedt' luidt de ondertitel van het boek 'Het Wal-Mart effect' van Charles Fishman. Deze op dit moment grootste retailer van de wereld heeft door zijn consequent uitgevoerde strategie ('always low prices') en omvang een absolute invloed op de samenleving en economie van de VS. Het effect daarvan wordt door Fishman helder en objectief uiteen gezet. Zowel de positieve als de negatieve effecten komen uitgebreid aan bod.

'The Long Tail' ofwel 'De lange staart' is nu niet direct een titel die je koppelt aan een managementboek. De ondertitel brengt wat meer duidelijkheid: 'Waarom we in de toekomst minder verkopen van meer'. 

Een combinatie van de vakgebieden marketing en HRM om te komen tot het beter binden en boeien van klanten. Dat is de kern van het boek 'De gelukswinkel' van Paul Postma en Maurits Bruel. Een combinatie waar ik een groot voorstander van ben. Deze combinatie kan er namelijk voor zorgen dat de driehoek van organisatie, klant, en medewerker ijzersterk wordt. Paul Postma schreef diverse boeken over marketingen klantgerichtheid, Maurits Bruel schreef samen met Clemens Colsen het populaire boek 'De geluksfabriek'. De ontstaansgeschiedenis van dit nieuwe boek laat zich dus raden.

Het boek 'Lullepot, de kunst van het kletsen' van Piet van Sterkenburg heeft als veelbelovende ondertitel; 'Beweren, bezweren, oreren en ook lik op stuk geven in het openbaar'. Maakt het boek deze ondertitel waar? Nee. Absoluut niet zelfs, en toch is het een leuk boek. Als je ten minste van taal en verhalen houdt. Dan zul je het boek met veel plezier lezen, ook al brengt het niet wat de titel belooft.

De titel 'Afgedwongen toeval en andere geheimen van succesvol netwerken' klinkt nogal tegenstrijdig. Alsof je toeval kunt afdwingen. Zou dat net zo zijn als met geluk? Daarvan wordt ook beweerd dat je dat kunt afdwingen. Maar hoe dwing je toeval af? Een interessante vraag.

Bij een handboek, ook voor de al dan niet toekomstige marktleider verwacht je een dikke pil waarin het wel en wee van het marketingvak uiteen wordt gezet. Niets is minder waar. Het 'Handboek voor de (toekomstige) marktleider' van Jean-Paul Close is uitgegeven in A5-formaat en nog geen centimeter dik. Daar komt nog bij dat de opmaak zonder meer ruim is, met bijvoorbeeld anderhalve witregel tussen de regels. Teksten worden onderbroken door vetgedrukte alinea's waarbinnen de belangrijkste zaken vermeld staan. Daardoor oogt het handboek zeer toegankelijk. Voor je het weet, ben je er al in begonnen.

Het gebeurt niet vaak dat er een boek op de markt komt dat een van je klanten als onderwerp heeft. En al helemaal niet wanneer er over die klant eigenlijk weinig details bekend zijn. Zo'n boek is 'IKEA, het geheim van het succes' van Rüdiger Jungbluth.

'De emotiemarkt' van Susanne Piët heb ik met veel plezier gelezen. Dus het besluit om haar nieuwste boek, 'De emocode', ter hand te nemen, was dan ook snel genomen. Ik wilde een dergelijke leeservaring nog wel eens een keer ondergaan. En dat is dan ook gebeurd. Het was weer een plezierige ervaring met veel herkenningen en nieuwe inzichten in de consument en natuurlijk ook in mijzelf: ik ben tenslotte zelf ook een consument.

Het boek 'Nu laat ik mijn baard staan' van Leen Zevenbergen vormt een oproep om nu eens dát te doen wat je eigenlijk altijd al had wíllen doen. Alles onderverdeeld in vier hoofdstukken: Creatief, Ondernemen, Sprankelen, en Inspireren. Al bladerend door het boek herken je deze begrippen direct. Het telt tal van gekleurde bladzijden, foto's en uitvergrote teksten. Dit maakt het boek heel vrolijk, speels, inspirerend en creatief. Precies zoals de ondertitel al aangeeft: 'Creatief ondernemen & sprankelend inspireren'.

Een spannend jongensboek. Dat is misschien wel de krachtigste samenvatting die je kunt geven aan het boek 'Kogelharde spruiten' van Eugène Roorda. Deze auteur, van huis uit copywriter, heeft een leuk en boeiend boekje geschreven dat je in één adem uitleest. De ondertitel 'bekentenissen van een reclameman' wordt mijns inziens dan ook volledig waargemaakt.

'Nieuwe producten bedenken' luidt de zeer concrete titel die Gijs van Wulfen aan zijn boek heeft meegegeven. Een titel die het boek volledig waarmaakt. Ook de ondertitel, 'Een praktische reisgids voor organisaties die willen groeien', wordt helemaal waar gemaakt. Op het omslag staat een gloeilamp afgebeeld waarin geen gloeidraad zit, maar een brandende kaars. Een treffende beeltenis voor de inhoud: innovatief, verrassend, en met de nodige humor.

De titel van het boek deed mijn wenkbrauwen fronzen: 'Excuses voor het ongemak' met als ondertitel 'de vele gevolgen van klantgericht organiseren'. Excuses voor het ongemak bij klantgericht organiseren botst in mijn gedachte. Klantgericht organiseren voorkomt juist ongemak is mijn geloof. Dus helemaal geen excuus. De achterpagina geeft aan dat het boek stof tot nadenken biedt aan iedereen die professioneel met dienstverlening bezig is. Ik besluit om het boek te gaan lezen.

De exploderende lamp op de kaft van het boek 'Doelgericht vernieuwen' heeft een duidelijke boodschap. Het bekende lampje dat oplicht bij een goed idee kan inderdaad exploderen. De methode die in dit boek aangedragen wordt voor het structureren en effectueren van het creatieve proces zal zeker bijdragen aan deze explosie.

Het bedrijf waarvoor ik werk, is sinds een aantal jaren onderdeel van een beursgenoteerd Amerikaans concern. Ik heb dus regelmatig contact met Amerikanen. Je merkt dat er verschillen zijn in cultuur die je niet altijd direct kunt benoemen. Ik was dus op zoek naar meer informatie over deze twee culturen.

In mijn beleving wordt het woord communicatie te pas en vooral te onpas gebruikt. Bij veel problemen duikt het op als de veroorzaker ervan. Laten we meer of beter communiceren, is dan de oplossing. Er is dan dan weinig of niets opgelost, omdat maar weinig mensen beseffen wat communicatie wérkelijk inhoud. 'Het groot communicatie denkboek' van Susanne Piët geeft de lezer meer inzicht in vele vormen van communicatie. Doordat het de theorie staaft met voorbeelden en checklisten, is het bovendien een heel praktisch boek. Het zal voor mij als een naslagwerk in mijn werkomgeving een plaats krijgen.

Op de kaft van het boek 'De verlichte leider' van Peter ten Hoopen prijkt een Boeddha uit de 12e euw. Deze combinatie van titel en afbeelding verleidt mij niet direct tot lezen. Er wordt een te hoog zweefgehalte opgeroepen. Maar op advies van anderen heb ik toch besloten het boek te lezen. En ik moet zeggen, ik heb er geen spijt van. Het hoge zweefgehalte bleef uit.

Welke rol kan duurzaamheid of maatschappelijk verantwoord ondernemen spelen binnen marketing? Op deze belangrijke en bijzonder actuele vraag geeft het boek 'Van geitenwollen sokken naar design jeans' een duidelijk én volledig antwoord.

Op de voorkant van 'Freakonomics' staat een aantal vragen waarbij op zijn minst je voorhoofd van gaat fronzen: 'Wat hebben schoolmeesters en sumoworstelaars gemeen?' Of; 'wat is gevaarlijker een zwembad of een pistool?' Deze klinkt al wat eenvoudiger maar de derde vraag is zelfs grappig: 'waarom wonen drugdealers nog steeds bij hun moeder?' Niet echt vragen voor een econoom. En toch geeft het boek antwoord op deze vragen.

Mooi, dacht ik, Actie! Niet verschuilen achter onderzoeken en wetenschappelijke analyses maar met je poten terug de modder in! 'Marketeers naar de frontlinie!' belooft dan ook inzicht te geven in een succesvol proces van integratie van customer services en marketing. Ik moet zeggen dat deze belofte wordt waargemaakt, maar je moet er wel het nodige geduld bij hebben.

'Open boek over leiderschap' is de subtitel van het boek 'De menselijke maat'. Wat moet ik me daar nu bij voorstellen? De achterkant van het boek bracht me wat verder. De zin waarin wordt verklaard dat het een boek is waarin internationale theorie en Nederlandse praktijk hand in hand gaan intrigeerde mij en heeft me doen besluiten het boek te lezen. Als het maar geen boek is waar de ik persoon centraal staat en diens successen de leidraad voor het boek vormen, bedacht ik me nog even. Niets bleek minder waar. Joop Janssen heeft het boek goed vorm laten geven door een professionele schrijver in te huren die duidelijk zijn objectiviteit heeft ingezet.