De individualisering schrijdt voort. Dat de coalitiepartners Balkenende, Rouvoet en Bos het woord schrapten uit hun regeerakkoord van begin 2007 omdat zij het associeerden met losbandigheid, onverschilligheid en hedonisme, houdt het sociologische proces zelf natuurlijk niet tegen. Niet in de politiek zelf, waar de media-personalisering het oude partijenstelsel steeds verder onder druk zet. Niet in het traditionele gezin, dat de twee christelijke coalitiepartners tegen de stroom in blijven beschermen als de hoeksteen van de samenleving. En niet op de arbeidsmarkt, waar collectivistisch georganiseerde arbeidsrelaties steeds meer binnenste buiten worden gekeerd door de economische individualisering.

Personal branding was een van de buzzwords van 2008. Op de golven van die hype verschenen er verschillende Nederlandstalige boeken over het onderwerp: Personal Branding – Leiderschap vanuit authenticiteit van Hubert Rampersad en This is your wake-up call – Personal Branding in turbulente tijden van Cees Harmsen en Rolf Rosenmöller en meest recentelijk Personal Brand.nl – De kansen van je online personal identiteit van het trio Huub van Zwieten, Bas van der Haterd en Tom Scholte. Drie zeer verschillende boeken over hetzelfde boeiende onderwerp.

In deel I ging Joep Schrijvers in op het verschijnsel managementconcepten. In Nederland is er zelfs sprake van een ‘Dutch School’ of managementconcepten. Wetenschappers en filosofen onderzoeken hier intensief dat gekke verschijnsel van managementhypes en –modes zoals BPR, Balanced Score Card, Kwaliteitszorg. In deel II meer over de levensloop van zulke concepten.

De meeste managers hebben wel enig sjoege van het verschijnsel ‘managementhype’. Je kunt je kont niet keren of er liggen weer flyers in de bus over het állernieuwste innovatietijdperk, het állermodernste authentieke leiderschap of het álleruniekste optreden van een managementgoeroe.

Wie wil leren hoe te scoren in de netwerkeconomie, leze Wzgd? Wat zou Google doen? van Jeff Jarvis. Maar ben je geïnteresseerd in Google zelf, pak dan vooral Planeet Google van Randall Stross.

Hoeveel geld, tijd en energie gaat er in het zakenleven verloren aan onzin, ondeugdelijke testen, pseudowetenschappelijke verandermethoden, dure managementgoeroes? Het is bij mijn weten in Nederland nog niet onderzocht maar het zou wel eens flink in de papieren kunnen lopen. Af en toe wordt er een tipje van de sluier opgelicht. Zo scoorde Netwerk onlangs met een uitzending over het gebruik van horoscopen in de zakelijke dienstverlening. Ze komen vaker voor dan we denken: managers die het ontslaan of investeren laten afhangen of Mars al dan niet in het tiende huis staat.

Nobelprijswinnaar Paul Krugman trekt in zijn columns in The New York Times ten strijde tegen de nieuwe Amerikaanse president alsof Barack Obama van hetzelfde laken een pak is als George w. Bush. Volgens Krugman is dat inderdaad zo en laat Obama zich te veel leiden door de belangen van Wall Street. Volgens Krugman zou Obama de bankmannen veel strenger moeten aanpakken.