'Ontsnappen uit S-catraz', is een aansprekende titel, aangescherpt met de ondertitel 'Always change a winning team'. Dat belooft wat! De titel en subtitel geven aan dat gebroken dient te worden met gangbare inzichten om voortdurend succesvol te kunnen zijn. Na het lezen van de inleiding van het boek kan de moed de lezer echter in de schoenen zakken. Er wordt gesproken over het gebruik van psychoanalyse, ethologie, attachment en exploratie binnen management. Een academische beschouwing, die moeilijker leest dan de rest van het boek.

 Een helder en makkelijk leesbaar boek. Alle facetten van het besturen van een Prince 2-project met de bijbehorende risico's komen aan de orde.

Het is lovenswaardig dat op het terrein van projectmanagement af en toe ook aan de opdrachtgever wordt gedacht, nog steeds een onderschatte rol in een project.

Ik geef een 8,5. Dit boek is geschreven voor opdrachtgevers van projecten. Het is in feite een beknopte toelichting op alle aspecten van de projectmanagementmethode Prince2 die voor opdrachtgevers relevant zijn.

Panta Rhei: alles stroomt, alles is proces. Procesmanagement pas je toe als het proces niet goed verloopt. Complexe bestuurlijke besluitvormingsprocessen met een veelheid van belangen en stakeholders lenen zich goed voor procesmanagement. De andere betekenis van procesmanagement is het doorlichten en verbeteren van primaire en ondersteunende processen binnen organisaties. 

'Facility Services in Nederland' behandelt in vijf hoofdthema's en 30 interviews de professionalisering van facilitaire dienstverlening. Deze thema's zijn ook te vinden in de Research Agenda van de vereniging Facility Management Nederland (FMN). Lemmens maakt in hoofdstuk 3 'Definities en Afbakening' duidelijk dat velen de facilitaire functie zien als een niet-kerntaak die kan worden uitbesteed. Hij zet zich af tegen 'dit waardeoordeel over de bijdrage van facilitaire dienstverlening aan het resultaat van de organisatie'.

'Cultuurverandering bij de overheid. Sturen of sleuren?' is wat mij betreft erg raak. Niet alleen wat betreft de thematiek, de actualiteit van de problematiek en de perfecte timing maar vooral vanwege de aanpak en de verfrissende manier van schrijven. O

Geen grenzen aan de toekomst Er zijn geen grenzen aan de menselijke verbeeldingskracht Er zijn geen grenzen aan ons vermogen om te veranderen Er zijn geen grenzen aan ons vermogen om te verbeteren Er zijn geen grenzen aan onze bereidheid om te presteren Er zijn geen grenzen aan onze wil om te bedienen De enige grenzen die er zijn, bepalen we zelf Er zijn geen grenzen

Men spreekt vaak over het nut van kennismanagement maar komt dan al gauw niet verder dan wat zweverige theorieën en dappere plannen. De auteur probeert echter met dit boek een bijdrage te leveren om kennismanagement dichterbij de praktijk te brengen en makkelijker uitvoerbaar te maken.

'De 49 basisregels...' roept de suggestie van een wetmatige logica achter het getal 49 op. Die logica blijkt er niet te zijn. Overigens diskwalificeert dat het boek niet. Iedereen die met kennismanagement te maken krijgt, ontdekt de veelheid van facetten die aan het onderwerp kleven.

Jeroen Betrams heeft met dit boek een welkome aanvulling gemaakt op de veelal conceptuele boeken die over kennismanagement al zijn geschreven. In zekere zin kan het boek worden beschouwd als praktijkboek voor degenen die al eerder kennis hebben gemaakt met de techniek etc. van kennismanagement.

Het boek begint met een impressie van de stand van zaken op het gebied van kennismanagement, teneinde hier op voort te kunnen bouwen. Daarna gaat Mathieu Weggeman verder met de begrippen kennis en leren. Dit is dan ook het meest theoretische gedeelte van het boek.

Onlangs verscheen van de hand van Joost van Krimpen, opleidingsmanager van de opleiding Facility Management van de Haagse Hogeschool, de ingrijpend herziene versie van 'Facilitaire dienstverlening doorgelicht' (1997) onder de nieuwe titel 'Facility Management in perspectief'. Het boek is - volgens de auteur in het voorwoord - primair bedoeld voor studenten van hogere opleidingen facility management. Maar, zo blijkt op verschillende plaatsen, Van Krimpen bereikt ook graag beleidsmakers en onderzoekers. Zo eindigt het boek met een dertiental 'werkhypothesen' die mogelijk inspireren tot nader wetenschappelijk onderzoek. Ook onderstreept Van Krimpen het belang van de facilitaire sector: In Nederland wordt de totale ' facilitaire markt' geschat op zo'n 31 miljard Euro per jaar; 347 duizend medewerkers in 20 duizend bedrijven verdienen er hun brood.

Het lezen van een boek van dit niveau met ruim 700 bladzijden, tijdens een vakantie in de Pyreneeën, is geen kleinigheid. Het doorlezen bleek een proces. Ik heb het boek gehaat, had ik het maar thuis gelaten, dagen heb ik het niet aangekeken om het tenslotte toch weer op te pakken. Professor Wim van Dinten aan de Erasmus Universiteit (en ex-directeur Strategie Rabobank) zou en mocht mij er niet onder krijgen. 

We kennen ze allemaal: de manager die tijdens een zware meeting met een hoog gemiddeld uurloon naar de flipover stapt, een fraaie schets op het papier zet en vervolgens de processtappen weergeeft. De observanten proberen het gevoel van jaloezie te onderdrukken voor het feit dat zij de flipover ook deze keer niet hebben benut. Hun kritiek dat het gepresenteerde model slechts een beperkte weergave van de werkelijkheid is, wordt terzijde geschoven. Het geschetste model biedt immers voldoende aanknopingspunten voor gerichte actie en dat spreekt het bestuur aan.