De wereld van leidinggevenden is de afgelopen dertig jaar veranderd in een fijnmazig web van verbanden en relaties. Organisaties beïnvloeden veel meer mensen dan vroeger. Die invloed gaat dieper en verloopt via veel meer kanalen.

Macht is een beladen woord. We spreken, zeker in Nederland, liever van invloed of van leiderschap. Het hebben van macht zorgt voor de productie van adrenaline en dopamine. Dit leidt tot een biochemische respons in de hersenen waarmee scherpte ontstaat en vermoeidheid verdwijnt. De beloning: een verhoogde staat van alertheid en energie. Machtshormonen als beloning voor het nemen van verantwoordelijkheid. Is het zo eenvoudig? Nee, niet als het macht en integriteit betreft. Dan is het om met van Gaal te spreken ’another cook’.

In De dageraad van de toekomst bespreekt ‘pensionado maar eens hoogleraar sociale pedagogiek en organisatieontwikkeling’ Cees Zwart hoopvolle transities en een menswaardige economie.

‘Kets de Vries over Mindfulness’ begint met een bijzondere passage van een ontmoeting tussen Sigmund Freud en de musicus Gustav Mahler in Leiden. Deze ontmoeting laat zien dat er altijd vormen van coaching geweest zijn. 

We weten allemaal dat we in een razendsnelle tijd leven waar meer als ooit te voren wordt verwacht van de leiders en managers. Er worden hoge eisen gesteld aan de managers. Hierdoor kan het zijn dat de leider of manager doorschiet in zijn gedrevenheid om de organisatie draaiende en staande te houden, en de grote concurrentie voor te blijven.

Het boek ‘De schaduwkant van leiderschap; herkennen en vermijden van hoogmoed, ontsporing en excessen’ is geen eenvoudig receptenboek met ‘do’s and dont’s’. Ook is het niet gebaseerd op een ‘model dat werkt in elke praktijksituatie’. De auteurs, De Haan en Kasozi, verdiepen zich in de schaduw van de leider. Met die schaduwkanten worstelt niet alleen de leider zelf maar ook zijn omgeving. En uiteindelijk maakt dat hem improductief.