Ondernemen is een straatfeest

In elf hoofdstukken vertelt Pim van den Berg eerst het idee achter de straat-o-logie en vervolgens de talenten die een straat-o-loog nodig heeft om zijn vak te kunnen beoefenen. Het boek bevat veel beeldmateriaal, wat de grondgedachte achter de straat-o-logie weergeeft. Mooie woorden als klantgerichtheid brengen de ondernemer niet dichter bij zijn klant, maar beelden. De taal van de straat-o-logie is er één van beeld. De foto's worden begeleid door teksten en testimonials van klanten. In Van den Bergs aanpak gaat de ondernemer daadwerkelijk de straat op en beoefent zo straat-o-logie. Deze methode moet het vervallen klantcontact nieuw leven in blazen. Het idee dat Van den Berg van een straat-o-loog heeft, is behoorlijk ideaal. Zo hoort deze onbevooroordeeld te zijn en zonder bagage te beginnen aan deze methode. Dit sluit aan bij Van den Berg's betekenis van straat-o-logie: zelf zien wat er gebeurt, contact maken door daadwerkelijk de straat op te gaan en betekenis geven aan wat u ziet en hoort. De auteur geeft aan dat straat-o-logie wordt beïnvloedt doordat het een momentopname is, maar ik blijf me als lezer afvragen of er ook andere beïnvloeding plaats vindt. Namelijk: waar in deze methode bevindt zich het raakvlak tussen betekenis geven aan beelden en openstaan voor indrukken? Ook vraag ik me af of dit out-of-the-box denken voor een opdrachtgever ook als out-of-the-box wordt ervaren. Het profiel dat Van den Berg in het tweede deel neerlegt, bestaat uit verschillende talenten die hij nodig acht om straat-o-loog te kunnen zijn. Een aantal van deze talenten is aan te leren, maar een aantal lijkt dit niet. Vaardigheden die je kunt leren zijn bijvoorbeeld: - 'erop uit trekken' om ideeën op te doen; - 'gedrevenheid' om door te zetten in de zoektocht; - 'aandacht' door je te verbinden met mensen; - 'vastleggen en vertellen' zodat je registreert wat je ziet en beleeft; - en 'koesteren', waarbij de aanpak van de straat-o-logie binnen een organisatie wordt geborgd. Talenten die je moet bezitten, zijn 'zien' zonder vooroordelen en met fantasie en daarbij een focus aanbrengen in het zien. Maar ook dingen beleven wanneer ze je raken, oftewel 'een neus hebben voor echtheid'. Ook zijn dit weer talenten die bepalen hoe objectief of juist selectief de beelden van de straat-o-loog zijn. In hoeverre mag de kérn van wat je waarneemt en teruggeeft aan de opdrachtgever selectief zijn? Hoewel 'Ondernemen is een straatfeest' uitnodigt tot lezen door de kleurrijke potpourri van beelden, blijft het raakvlak tussen out-of-the-box kijken en je eigen waarnemingskader lastig. De opzet van het boek helpt niet mee aan het structureren van je gedachten. De afwisseling van korte teksten en interessant commentaar van opdrachtgevers is niet altijd logisch in de verhaallijn en ook de tussenkopjes werken verwarrend. Het gevolg is dat je af en toe de hoofd- en bijzaak in de teksten kwijt raakt. Je gaat dan toch af op je gevoel en wordt gegrepen door de interessante beelden. Door de enthousiaste testimonials, beelden en de deels eenvoudig aan te leren talenten, wordt u steeds meer bevangen door het idee om ook zelf eens op pad te gaan met een fotocamera. 'Ondernemen is een straatfeest' nodigt dan ook uit om niet met een boekje in een hoekje, maar met een boek op pad te gaan. In hoeverre dit dan ook een out-of-the-box resultaat zal zijn voor een ánder, valt echter te bezien.