In 2003 promoveerden Marjo Dubbeldam en Wilfred Goedmakers op het onderwerp integraal management bij provinciale overheden. Een omstandig onderzoek naar de vraag waarom de gedecentraliseerde organisatie bij de overheid, met de eindverantwoordelijkheden zoveel mogelijk gedelegeerd naar de afzonderlijke bedrijfsonderdelen, maar niet van de grond kwam. En dat terwijl iedereen bij diezelfde overheid het er toch over eens was dat datzelfde integraal management wel eens de panacee kon zijn tegen de sclerose waar veel ambtelijke organisaties onder leden.
Van dat proefschrift hebben de auteurs nu - zes jaar na dato - een boekje in elkaar gezet voor een wat bredere lezersgroep. Dat is rijkelijk laat, maar aangezien de problematiek nog altijd onverminderd schijnt te spelen, mag dat tijdstip de pret niet drukken. ‘Dit is een echt praktijkboek’, vermelden de auteurs op de achterflap. En inderdaad: om hun theorie voor die bredere lezersgroep inzichtelijk te maken, adstrueren ze die aan de hand van enkele voorbeelden uit de praktijk.
In gewone mensentaal komt hun conclusie erop neer dat overheidsorganisaties die serieus met integraal management aan de slag willen, hard aan de slag moeten met management development om hun managers de ondernemersvaardigheden - volledige eindverantwoordelijkheid dragen, durf, omgang met risico, staan voor de zaak - bij te brengen die benodigd zijn om integraal management mogelijk te maken.
Geen hoogdravende conclusie, wel een degelijk verhaal. Maar vergis u niet: hoewel geschreven voor een breder publiek, is ook dit boekje geen proza om ontspannen te lezen. Wat dat betreft hadden de auteurs aan de verwoording van hun denkbeelden best wat meer aandacht mogen besteden.
Over Pierre de Winter
Pierre de Winter is freelance journalist.
