In iedere hoek van Het Kruisherenhotel klopt gewoonweg alles. Dit moet u gezien en ervaren hebben. Tijdens de rit naar huis kreeg ik één gedachte maar niet uit mijn hoofd. Alles was perfect! Alles klopte! En dat is eigenlijk vreemd. Want dat zou in ieder hotel of restaurant zo moeten zijn. Dit versterkte mijn nieuwsgierigheid naar de mens achter dit unieke concept. Een goede eerste indruk is te vinden op internet: ‘Camille Oostwegel is ‘ne bekènde óndernummer in de horecabranche en besjermer van cultureel erfgood in Zuud Limburg. Hae is veural bekènd es stimulator, boewer en exploitant van Château-hotels. Door aan kesjtiél, hiérehaof en kloaster 'n nuuj (horeca) besjtumming te geve, woorte dees, al dèks jaore laegsjtaonde monumentaal geboewe, gered van d'n óndergank.’
Camille Oostwegel restaureerde in Zuid-Limburg diverse eeuwenoude, monumentale gebouwen en hun aangrenzend landgoed. Deze stelde hij vervolgens open voor het publiek in de vorm van een hotel en/of restaurant. Rosalie Sprooten en John Hoenen beschrijven in het rijkelijk geïllustreerde ‘Alles moet bevochten worden’ de historie van een markante en bevlogen ondernemer. Minutieus worden de voorvaderen van Camille beschreven om de passie waarmee hij ‘besmet’ is beter te begrijpen. Hierdoor ontstaat wel meer een geschiedenisboek dan een portret van Oostwegel. Voor mij persoonlijk had de balans meer door mogen slaan naar datgene dat Oostwegel met visie en gedrevenheid heeft moeten bevechten om zijn doel te bereiken. Dit blijft jammer genoeg enigszins onderbelicht. In tegenstelling tot wat velen denken blijkt Oostwegel het geluk niet in zijn schoot geworpen gekregen te hebben. Maar is ook zijn successtory een aaneenschakeling van hard werken met passie en vooral visie. Camille had als kleine jongen al belangstelling voor cultuurhistorie en gastronomie en begon zijn carrière met zijn studie aan de Hoge Hotelschool Maastricht. Na het met goed gevolg afronden van zijn studie in 1972 trad hij in dienst bij Novotel. Hier klom hij al snel op tot exploitatiedirecteur en adviseur van de eerste Novotel vestigingen buiten Frankrijk. Maar Camille wilde zelf ondernemer worden en nam tot schrik van Novotel in 1980 ontslag. Hij kwam terug naar Nederland en zette zijn eerste stappen als zelfstandig ondernemer op Limburgse bodem door met vier werknemers te starten met zijn eerste restaurant. Maar dit smaakte bij Camille naar meer. Er volgden diverse monumenten in Maastricht en omgeving. Deze werden door Camille eerst zeer zorgvuldig gerestaureerd en kregen vervolgens een restaurant en/of hotelfunctie. Het Oostwegel imperium bestaat inmiddels uit zes restaurants en drie hotels met circa 350 door passie gedreven medewerkers: het Kruisherenhotel Maastricht, Château Neercanne, WinselerHof en Château St. Gerlach. ‘Alles moet bevochten worden’ is, net als Camille Oostwegel zelf, een inspiratiebron voor medewerkers en ondernemers in de hospitality. Maar het is ook een prachtig naslagwerk voor degene die al genoten heeft van een bezoek aan een van de Château Hotels of restaurants. Ook voor lezers die houden van het Limburgse culinaire en culturele leven is dit boek geen gevecht. Vooral de vastberadenheid waarmee Oostwegel zijn weg, of liever zijn strijd voert om zijn dromen en ambities waar te maken wordt in ‘Alles moet bevochten worden’ minutieus beschreven. ‘Alles moet bevochten worden’ geeft de lezer inzicht in de wijze waarop Oostwegel in de wereld van hospitality staat. Aan de absolute top. Zijn bevlogenheid is terug te vinden in zijn hele wijze van ondernemen: als gastheer, als opdrachtgever naar architecten en kunstenaars en als ambassadeur van het Limburgs culturele erfgoed. Zijn warme belangstelling voor geschiedenis, cultuur en natuur, komt tot uiting in de respectvolle manier waarop hij de monumenten heeft gerestaureerd. Oostwegel nodigt in zijn rol als gastheer uiteraard iedereen uit om van het door hem behouden erfgoed te genieten, als bezoeker en als gast. En dit kan ik u ook van harte aanbevelen. U zult er geen spijt van krijgen. Nog even terug naar ons verblijf in ‘Het Kruisherenhotel’. Ik kon zoals vermeld niets bedenken wat er beter had gekund. En dat lag niet aan de Ruinart. Alles was tot in de perfectie georganiseerd en verzorgd. En dat ook nog in een setting waar je ogen te kort komt. Perfecte hospitality in een adembenemende en architectonisch hoogstandje. Dit proberen Sprooten en Hoenen in dit portret te krijgen. Dat het een onmogelijke opgave is om zowel de geschiedenis die Oostwegel op deze jonge leeftijd al heeft geschreven, alsmede meer over Oostwegel als ondernemer in één boek te beschrijven is ze vergeven. ‘Alles moet bevochten worden’ is naast een portret van cultuurliefhebber en gedreven ondernemer Camille Oostwegel een prachtig boek en naslagwerk dat ingelijst mag worden. Ik kijk uit naar een vervolg van deze horeca ondernemer. ‘Alles moet bevochten worden’ maakt mij nieuwsgierig om meer over de mens Oostwegel te weten te komen. Het smaakt naar meer. Hierbij mag wat mij betreft dan de nadruk liggen op onder andere zijn visie op hospitality en ondernemerschap. Ik daag Camille Oostwegel uit om dit zelf op papier te gaan zetten. Dan offer ik mij op om zo snel als mogelijk de overige Château Hotels of restaurants van Camille Oostwegel te gaan bezoeken. Want ook dit smaakt naar meer.
Over Peter Vermeulen
Peter Vermeulen MBA is ondernemer, investeerder en co-founder van mEYEholding en Azalea Vision en schrijft recensies op persoonlijke titel.
