Vergroen je gemeente nu -'Inspirerend leesvoer'

De aangesprokene werkt bij een gemeente, is wethouder of gemeenteraadslid. Notenbomer schreef met Vergroen je gemeente nu een dringende oproep om het tempo van verduurzaming drastisch op te voeren. Zoals hij zelf in zijn voorwoord schrijft: stoelriemen vast, want het kan confronterend worden.

In het eerste deel van zijn boek krijgen gemeenten er flink van langs. Notenbomer benoemt maar liefst 28 valkuilen, die hij zelfs zonden noemt, die hij als consultant heeft leren kennen bij gemeenten. En die zijn niet mis. Ambtenaren zijn er te vaak niet: ze zijn met pauze, werken thuis, hebben cursus of vakantie of zijn ziek. In normale mensentaal communiceren kunnen ze haast niet. Bestuurders: die willen vooral zelf het wiel uitvinden of scoren met spraakmakende maatregelen in plaats van bewezen, saaiere oplossingen. En politici zijn veel te veel met zichzelf en met elkaar bezig, slachten elkaar verbaal af en zijn twitterverslaafd. Verstand van zaken hebben ze maar zelden. Het is een ontmoedigende opsomming, waar Notenbomer gemeenten een prikkel mee hoopt te geven om te verbeteren. Geen geringe opgave als je dit allemaal zo leest...

Na de zonden volgt het optimistische deel van het boek: verhalen van mensen die dagelijks bezig zijn met vergroening. Het is een bonte mix van praktijkervaringen en inzichten uit bijvoorbeeld de psychologie. Aan het woord komen onder andere een bestuurder van bewonersinitiatief de Groninger Energiekoepel en van een voedselbank, een verkeerspsycholoog, een futuroloog, de directeur van Urgenda. Gelukkig zijn er ook positieve overheidsvoorbeelden, het is niet allemaal kommer en kwel. Een gedeputeerde uit Groningen en een Nijmeegse wethouder vertellen over hun aanpak. Opvallend is wel dat twee gemeenten die als positief voorbeeld dienen, in het buitenland liggen. Er is dus echt nog veel werk aan de winkel in ons eigen land...

Notenbomer blijft in het bijbels stramien: na de zonden en de verhalen komen in deel drie zijn tien geboden aan bod. Het tien belangrijke aandachtspunten die hij destilleerde uit de voorgaande hoofdstukken. Het lijken open deuren als: zet de ontvanger centraal in je communicatie, vergaar, deel en borg kennis, wees een waardevolle partner, ga voor meer rendement. Door Notenbomers bevlogen toon en de vele concrete voorbeelden blijken deze deuren toch nog een stuk meer opengezet te kunnen worden.

De auteur biedt strategische adviezen en praktische tips, maar het boek is daarnaast ook een pamflet dat behoorlijk activistisch van toon is. Tegen greenwashing: ‘met dat megazonnepark van die Chinese investeerder verf je misschien je boekhouding wel groen, maar je eigen bevolking schiet er op de lange termijn niets mee op.' Tegen politici die klimaatleugens verspreiden en boos worden op deskundigen die ze weerspreken. Tegen de wassen neus die inspraak voor bewoners, in de praktijk vaak blijkt te zijn. De zonden die Notenbomer beschrijft, kosten veel tijd, geld en goodwill onder de bevolking en dragen dan ook niet bij aan de vergroening. Ook niet aan het uitvoeren van alle andere taken die op het bordje van de gemeenten liggen, zou ik zeggen...

Vergroen je gemeente nu is inspirerend leesvoer voor iedereen die zoekt naar aanknopingspunten om verduurzaming in een gemeente te versnellen. Je moet wel tegen een stootje kunnen en in je achterhoofd houden dat Notenbomer zijn verhaal expres scherp aanzet, maar dan heb je in ieder geval voldoende stof tot nadenken en inspiratie om in jouw gemeente in actie te komen.