Out of office - 'Kan harde werkers aan het denken zetten'

Out of office is juist voor die fervente hardlopers die zichzelf zomaar eens voorbij kunnen lopen. Met het boek helpt Tobback deze hardlopers te onderzoeken waarom ze zo hard werken en om met andere ogen te kijken naar de hoge normen die ze zichzelf opleggen en hoe ze dit gedrag kunnen ombuigen. Gedurende het boek wordt een beeldspaak gebruikt van het trainen van straaljagerpiloten, mij spreekt dat persoonlijk niet zo aan. Maar dat betekent niet dat dit geen nuttig boek kan zijn voor de mensen die hun eigen pauzeknop niet kunnen vinden.

Tobback onderscheidt in haar boek vier soorten harde werkers, met bijbehorend visueel symbool. Dit symbool vind je door het hele boek terug met tips en aanwijzingen voor de bijbehorende type harde werker:

1. Je werkt hard omdat iedereen hard werkt.

Tobback noemt dit de 'aangeboden harde werker', ik vind dat zelf een verwarrende term en dacht in eerste instantie dat er sprake was van een zetfout, maar dat is het dus niet. Werk hoort erbij omdat de maatschappij dat verwacht en je gaat mee in dat verwachtingspatroon.

2. Je werkt hard omdat je dat meekreeg in je opvoeding.

'De aangeleerde harde werker' heet deze variant en die is van de 'arbeid adelt' school. Hard werken is de norm, daar mag je niet van afwijken.

3. Je werkt hard omdat je een harde werker bent.

Je werkt hard omdat het in je natuur zit. Het hoort bij je identiteit, je vindt het belangrijk en leuk en het harde werken schenkt je voldoening.

4. Je werkt hard omdat hard werken je zelfvertrouwen geeft.

Hard werken als verdedigings-, of misschien wel beter beschermingsmechanisme. Het harde werken helpt om je diepere verlangens of angsten te verdoezelen en er niet bij stil te staan. Hard werken draagt bij aan je zelfvertrouwen.

Ik vind dit zelf een aardig onderscheid dat denk ik voor veel mensen herkenbaar zal zijn. Met typeringen kan je je ook in meerdere types herkennen. Maar het is nuttig om te kijken wat je drijfveren zijn voor dat harde werken en of het je brengt wat je wilt, of dat dat alleen maar zo lijkt en het je je juist verder afbrengt van wat je eigenlijk wilt? Ik zou haast zeggen: de vraag formuleren is hem beantwoorden.

Dus ben je van de hard werken school en begin je er soms weleens aan te twijfelen of het je uiteindelijk wel de voldoening schenkt die je hoopt te vinden? Dan kan dit boek voor harde werkers van Tobback je misschien aan het denken zetten en op weg helpen. In het boek staan volop vragen die je jezelf kan stellen en die je bewust kunnen maken van je eigen patronen ten aanzien van werk en leven. Om iets te kunnen veranderen, moet je immers eerst inventariseren waar je nu bent.

Het boek legt bijvoorbeeld uit dat je je eigen boodschappen kan herformuleren op een manier die vriendelijker is voor jezelf.

‘Ik moet hard werken, dat hoort zo' wordt dan
‘Ik heb het recht om te genieten en toch goed te zijn.'

‘Ik moet tonen dat ik mijn salaris waard ben' wordt dan
‘Ik ben mijn salaris waard, iedere dag.'

‘Ik moet altijd bezig zijn' wordt dan
‘Ik mag genieten van elk moment.'

‘Ik moet alles onder controle hebben' wordt dan
‘Ik mag kiezen wat ik onder controle wil hebben.'

Ik denk dat dit nuttige aanwijzingen zijn voor mensen. Punt van aandacht hierbij blijft wel of degene die dit boek misschien het hardst nodig heeft, het ook echt zal oppakken. Of zou dat de reden achter de aan de harde werkers refererende subtitel zijn? Zou zomaar kunnen!

Tobback geeft de lezer van haar boek verschillende vragen, lijstjes, aanwijzingen en oefeningen om het bewustzijn over de eigen patronen te vergroten en geeft verschillende tips die de lezers moeten leren wat milder naar zichzelf te zijn, zich te bezinnen op wat belangrijk is in hun leven en daar ook naartoe te werken.

Dat kan zijn door iets te laten vallen, of te delegeren, of iets anders juist alsnog op te pakken. Juist omdat dit voor de harde werkers waarop Out of office zich richt, niet vanzelfsprekend is, geeft Tobback extra toelichting en aanwijzingen om dit te doen. Mensen die niet delegeren wordt bijvoorbeeld gevraagd wat hun weerhoudt om dit te doen. Ook weer die bewustwording. Het begint allemaal altijd met die bewustwording. Vervolgens dient er gekozen en veranderd te worden in een richting die meer past bij de eigen waarden. En bewustwording en prioriteiten stellen zijn misschien best nuttig voor harde werkers die het tij willen keren, zonder dat zij daarvoor eerst in een burn-out hoeven te raken.