Veranderen. Zo communiceer je dat!

Het boekje van Vincie van Gils is vlot geschreven en begint met een omschrijving van drie soorten verandering: in strategie, structuur of cultuur ieder gevolgd door wat tips. Vervolgens gaat het over verbeteren en vernieuwen en geplande versus ontwikkelingsgerichte verandering. Dan een heel hoofdstuk over reorganiseren als vorm van structuurverandering. Daarna stapt de auteur over op het onderwerp weerstand, het ondersteunen van leidinggevenden in hun verandercommunicatie, een aantal communicatie-interventies, het faciliteren van dialoog en het opstellen van communicatieplan bij een veranderproces. Kortom, een heel groenten- en fruitwinkeltje komt voorbij. Heel handig voor de luie communicatieadviseur die snel de inzichten van de afgelopen dertig jaar wil doornemen. Iets nieuws staat er echter niet in en van diepgang is geen sprake. Daar is deze serie publicaties van de Adfo Groep vermoedelijk ook niet voor bedoeld. Ook ontbreekt het nodige gedachtegoed. Het boekje blijft wat hangen in het maakbaarheidsparadigma, met uitzondering misschien van de wel heel summiere beschrijving van Theorie U van Otto Scharmer. Juist door die maakbaarheid als uitgangspunt te nemen, mislukken de meeste verandertrajecten. De bovenstroom (het topje van de ijsberg) wordt aangepakt, maar de onderstroom blijft vaak achterwege, terwijl die het sterkste is. Of wat te doen met de context waarin gewerkt wordt? Die is niet meer stabiel en is ook niet meer lineair te bewerken. De meeste problemen zijn tegenwoordig complex en dynamisch. En hoe ga je daarin om met verandering en de bijbehorende communicatie? Niet meegenomen. Kortom, een beetje gemiste kans.