Zoals ik al aangaf is 'Bizarre Bazen' feitelijk een verhalenbundel. De titel en de tekst op de achterzijde creëren een verwachting. Namelijk de verwachting dat er echt met scherp wordt geschoten op de misstanden in managersland. De verwachting wordt echter niet waargemaakt. Hiervoor zijn de verhalen te divers en ontbreekt feitelijk een goede opbouw. Verhalen die gaan over zaken die gebeuren binnen organisaties worden afgewisseld met de relatie tussen een onderhuurder en een huurbaas. In dat opzicht had de inhoud passender geweest als een serie columns over 'bazen' in een publiekstijdschrift. Toch is het niet alleen kommer en kwel. Er staan ook briljantjes tussen de korte verhalen. Neem als voorbeeld het verhaal over missie en visie. De wijze waarop wordt beschreven hoe dit top-down wordt geregisseerd binnen de betreffende organisatie, waarbij werknemers cosmetisch input mogen leveren, is goed geschreven, herkenbaar en hilarisch. Ik denk dat de beschreven gang van zaken voor velen een bekend fenomeen is en tegelijkertijd een enorme gemiste kans. Ik ben er, in tegenstelling tot de auteur, overigens van overtuigd dat een misse en visie wel degelijk een bijdrage kan leveren aan de ontwikkeling van organisaties in relatie tot klanten en werknemers. Dit wordt onder andere ook bevestigd door Hans van der Loo in zijn boek 'Kus de visie wakker'. Voorwaarde is dan wel dat de ontwikkeling van een goede visie en missie gebaseerd is op een bottom-up insteek. De meeste kennis van de markt en wat er speelt in de onderstroom van de organisatie ligt immers bij de operationele werknemers en niet bij de gemiddelde manager, ingehuurde consultant of stafmedewerker. Een ander goed verhaal in deze bundel is de typering van managers in 'Drie soorten managers'. Herkenbare zaken als statusbeluste of met de ellebogen werkende managers worden goed geschetst. Ook schone schijn komt duidelijk naar voren en in dat opzicht is er geen afwijking van de dagelijkse praktijk. De peoplemanager delft in het boek nog het onderspit en feitelijk in de praktijk ook. De vraag is wel hoe lang dit laatste nog gaat duren. Uitgaande van het wegvallen van hiërarchische structuren is de gemiddelde manager van nu de werkzoekende van morgen. Degenen die zich in de toekomst staande houden zijn zij die zich dienend durven op te stellen en tussen de mensen staan in plaats van boven de mensen. Los van de functietitel is degene met de skills van de peoplemanager de succesmotor voor organisaties van de toekomst. Overall was het leuk om het boek een keer door te lezen maar niet meer dan dat. Er zaten te weinig briljantjes tussen de verhalen. Jammer want de verwachtingen waren hooggespannen. Leesadvies: Niet specifiek aanschaffen maar als het in de plaatselijke bibliotheek verkrijgbaar is kan het een leuk tussendoortje zijn.
Over Richard van der Lee
Richard van der Lee werkt als ZAV'er (Zelfstandig Aanjager van Vervanging) onder de naam Visie op Talent en is daarnaast auteur van diverse managementboeken. Hij publiceert regelmatig artikelen en blogs op diverse websites in binnen en buitenland over de driehoek talentontwikkeling-Leiderschap-nieuwe organisatievormen. Hij is alumnus van Business School Nederland, de Action Learning MBA.
