strong>Scheidsrechters zijn tegenwoordig heuse BN-ers, en de Nr.1 uit het Nederlandse korps heeft nu dan ook zijn eigen boek: Björn Kuipers. Een absolute top-arbiter met ruim 100 interlands in zijn portfolio. Het boek beschrijft zijn carriere als scheidsrechter, eigenaar van een Jumbo supermarkt en persoonlijke achtergrond.
Dat Kuipers een briljant scheidsrechter is moge duidelijk zijn. Helaas beschikt auteur Gerard Braspenning niet over een gelijkwaardig talent. Het boek is bijzonder chaotisch ingedeeld en springt letterlijk 'van de hak op de tak'. Willekeurig onderbroken door clusters met (overigens leuke) foto's, schieten we van reacties, persoonlijke inzichten, voetbalverhalen, wedstrijdanalyses en korte biografische artikelen over collega's door de loopbaan van Kuipers heen.
Wat dit boek in mijn ogen uitermate zwak maakt, is het feit dat Braspenning overduidelijk groot fan is van Kuipers. Het ontbreekt volledig aan objectiviteit en het verhaal doet aan als een editie van De Kameleon (Hotze de Roos), die ook in staat was zijn hoofdpersonen eindeloos te verheerlijken. Vul dit aan met een absurd aantal taal- en spelfouten, taalkundig zwakke zinsbouw en gebrek aan onderscheid tussen verhaal en quotes, en de chaos is compleet.
Inhoudelijk is het voor voetballiefhebbers overigens een amusant werk, waarin achtergrond informatie wordt gedeeld en kleedkamergesprekken leesbaar zijn met een unieke inkijk. Voor wie zelf scheidsrechter is, geeft het boek mogelijk een glimp weer van de o zo gedroomde toekomst. Maar verder dan amusant zal het niet worden, omdat werkelijk alle inzichten zijn doorspekt met persoonlijke perspectieven en gekleurde waarheden. Kuipers krijgt het predikaat 'topmanager' mee, terwijl hij overduidelijk een (sympathieke) top-down leiderschapsstijl hanteert. En dat doet hij goed, maar zoals gezegd ontbreekt het in dit boek aan een kundige analyse en objectieve waarneming.
Wat mij wél zeer aansprak is het persoonlijke verhaal van een man die succes en rijkdom kent, maar tegelijk ook een chronisch ziek dochtertje grootbrengt. De vader van een collega arbiter die glutenvrije kroketjes maakt voor Susan. Deze verhalen maken het boek toch de moeite waard, al was het maar omdat de opbrengsten ten goede komen aan onderzoek in het AMC, op de afdeling waar de dochter van Kuipers al jarenlang liefdevol wordt verzorgd.
Ik zou Kuipers adviseren om zijn zeer indrukwekkende verhaal zelf op te schrijven, en daarbij een kundige redacteur te zoeken. Het verhaal is mooi genoeg, maar het verhaal goed vertellen blijkt in dit geval overduidelijk een vak apart.
Over Arvid Buit
Arvid Buit is executive coach en auteur van Wahlberg, Het verhaal van een CEO en Red de Alfawolf, Zachte leiders maken stinkende wonden. Hij houdt zich bezig met de ontwikkeling van topbestuurders en de ontwikkeling van het vakgebied coaching.
