UIT 69: Praktijkgids Verzekeren kan altijd nog

Drie door de wol geverfde experts, Erik van de Crommenacker, Peter Dona en Siebrand van der Ploeg, zijn verantwoordelijk voor het praktijkboek ‘Verzekeren kan altijd nog: Risicomanagement en bedrijfscontinuïteitsmanagement’. Het boek is een uitgave van normalisatie-instituut NEN.

Hun expert op het gebied van managementsystemen, Dick Hortensius, heeft als gastschrijver twee waardevolle hoofdstukken toegevoegd. Verder bevat het hele boek pakkende interviews met ervaringsdeskundigen uit het veld. Hierdoor is het met recht een boek door en voor de praktijk geworden

. Wat onderscheidt dit boek nou van diverse andere boeken over risicomanagement en bedrijfszekerheid, voor min of meer dezelfde doelgroep? Voorbeelden zijn het recente ‘In 4 stappen naar het beste risicoadvies’ van Ewout Strijker en ‘Risicomanagement vanuit het dynamisch businessmodel’ van Lizanne Vroom. Er zijn minimaal twee markante verschillen. Ten eerste richt dit boek zich volledig op de verzekeringsadviseur in een nieuwe rol als risicoadviseur.

Vrijwel alle aspecten die daarmee te maken hebben komen aan bod in de blokken Bedrijf, Toekomst, Managen van risico’s en Meten is weten hoe je moet managen. De wat cryptische titel van dit laatste blok gaat over de rol van managementsystemen en certificatie bij risicoadvies.

Dit vormt tevens het bruggetje naar het tweede onderscheidende kenmerk van dit boek: de relaties met en tussen ISO richtlijnen en normen. Het boek neemt al een voorschot op de in het najaar van 2015 te verschijnen aangepaste ISO 9001 richtlijn voor kwaliteitsmanagement. Hierin gaat risicoanalyse een hoofdrol spelen, wat de nodige impact op de invulling van kwaliteitsmanagement zal gaan hebben. Ook komen richtlijnen voor risicomanagement (ISO 31000), bedrijfscontinuïteit (ISO 22313) en de erkende risicoadviseur (NTA 8595) in samenhang nadrukkelijk aan bod.

Is dit nu wel nodig, al die aandacht voor richtlijnen? Gaat dit niet over bureaucratische papieren tijgers? Wellicht komen ze wat afschrikwekkend over, zeker bij een ondernemende directeur-eigenaar van een MKB bedrijf. Toch is dit loos alarm. Het boek presenteert al die richtlijnen namelijk nadrukkelijk als een hulpmiddel om bedrijfsprocessen en verdienmodellen inzichtelijk te maken en te structureren. Dit alles om ze effectief en efficiënt te maken, zodat strategische doelen ondanks onvermijdelijke onzekerheden toch een optimale kans van slagen hebben. En wie kan daar tegen zijn?

Sterk punt van het boek is dus dat het overlappende disciplines als risicomanagement, kwaliteitsmanagement en bedrijfscontinuïteitsmanagement samenbrengt. Hierbij is een prominente rol voor de factor mens weggelegd, met de nieuwe term Human Continuity Management (HCM als het nieuwe HRM). Dit gaat over de duurzame inzet van medewerkers en de daaraan verbonden (continuïteits)risico’s. De link tussen risicomanagement en HRM is nog vrijwel onontgonnen en hiermee loopt dit boek voorop.

Is er dan niets op dit boek aan te merken?

Enkele kleine kanttekeningen. Het onderwerp risicomanagement richt zich vooral op de traditionele analyse. Aspecten als verschillen in risicoperceptie en de implementatie van risicomanagement in organisaties komen niet expliciet aan bod. Terwijl de praktijk leert dat die nu juist wel het verschil maken.

Verder wordt in het boek wat geworsteld met de begrippen risicomanagement en bedrijfscontinuïteitsmanagement: soms ligt de eerste boven, soms de tweede. Dit lijkt een beetje op de kip en het ei. Beide zijn nodig om doelen onder onzekerheid te realiseren. Ik voorspel dan ook dat beide de komende jaren naadloos worden samengevoegd in één discipline, samen met kwaliteitsmanagement en veiligheidsmanagement. Alle nieuwe ISO normen en richtlijnen wijzen in die richting.

Samenvattend, dit boek is een must voor elke verzekeringsadviseur die zichzelf met risicoadvies op professionele wijze opnieuw wil uitvinden. Dit boek biedt hiervoor een rijkdom aan kennis en tips, overigens samen met de boeken van Strijker en Vroom die ik eerder aanhaalde. Met zo’n driemanschap is risicoadvies vooral een kwestie van durven doen. Verzekeren kan immers altijd nog.