Menigeen kent Nutricia vanouds als de fabrikant van de Chocomel, Fristi en babyvoeding. Maar Chocomel en Fristi waren al lang verkocht aan het huidige FrieslandCampina. Van Veen heeft zelf dertig jaar gewerkt bij Nutricia (later Koninklijke Numico N.V. genoemd na de overname van het Duitse kindervoedingbedrijf Milupa), eerst als financiële man, later als CFO (financieel directeur en vice-president) en van 2002 tot 2004 als commissaris. Het is eigenlijk heel ongebruikelijk dat een voormalig bestuurder uit de school klapt. Meestal is het een onderzoeksjournalist die zulke boeken schrijft. Een voormalig bestuurder – lees Van Veen – zal in zijn eigen boek nooit al te kritisch zijn over zijn eigen rol in het hele debacle. Van Veen trekt inderdaad zelden zelf het boetekleed aan. Het boek heeft dan ook niet het kritische kaliber als 'De Prooi' (ABN AMRO) en 'Het drama Ahold' van Jeroen Smit.
Van Veen wilde voorkomen dat de naam Nutricia - een stukje Nederlands erfgoed - in vergetelheid zou raken na overname door het Franse bedrijf Danone in 2007. Dat was zijn voornaamste drijfveer voor het schrijven van 'Vaar-wel Nutricia'. Toch is dat niet gebeurd want Danone is Nutricia's bedrijfsnaam trouw blijven voeren voor speciaalvoedingen als zuigelingenvoeding en klinische voeding. De latere bedrijfsnaam Numico – mijns inziens een ongelukkig gekozen en nietszeggende naam – is wel helemaal verdwenen. De overname door Danone betekende opnieuw vaarwel zeggen tegen een gezond AEX-fonds, met een 41-jarig beursverleden. De overname heeft bovendien veel stof doen opwaaien in de media en politiek Den Haag, want Numico's laatste CEO, Jan Bennink toucheerde hiermee even een bedrag van 80 miljoen Euro bruto uit onder meer verzilvering van opties. Snel verdiend in vijf jaartjes ploeteren. Van Veen was ooggetuige van het hele debacle dat zich in korte tijd voltrok en dat veel scheve ogen heeft veroorzaakt bij zowel vele Nutricianen als ex-Nutricianen. Hoe het allemaal heeft kunnen gebeuren, probeert de auteur uit de doeken te doen vanuit drie gezichtspunten. Het boek is eigenlijk opgebouwd uit drie lagen: feiten en gebeurtenissen rond Nutricia (later Numico) bekend in het publieke domein, Nutricia in het licht van de ontwikkelingen van de maatschappij en Nutricia-verhalen. In dat laatste ben ikzelf het meest geïnteresseerd, de verhalen die achter de schermen plaatsvinden en het politieke gekonkel dat zich afspeelt in de bestuurskamer. Van Veens aanpak is degelijk. Voor zijn boek raadpleegde de auteur niet alleen zijn vele aantekeningen die hij maakte tijdens zijn dienstverband bij Nutricia maar hij organiseerde na zijn dienstverband ook meer dan veertig interviews met (ex)-belanghebbenden en voerde daarnaast circa driehonderd telefoongesprekken om het een en ander te verifiëren. Het boek geeft op een onthullende en onthutsende wijze een interessant - soms schokkend - beeld van de ontwikkelingen binnen Nutricia. 'Vaar-wel Nutricia', geschreven door een ex-bestuurder, is mijns inziens toch een aardig boek dat 30 jaar Numico-geschiedenis beschrijft – zeker voor deze recensent die in de negentiger jaren zelf op het Bestuurcentrum van de N.V. Verenigde Bedrijven Nutricia in Zoetermeer heeft mogen werken, is het een aanwinst.
Over Louis Thorig
Louis Thörig is verbonden als master- en bachelorthesisbegeleider aan de afdeling Organisatiewetenschappen, Faculteit Sociale Wetenschappen, Vrije Universiteit Amsterdam. Hij was tot 1 augustus 2011 werkzaam als global communications manager op het hoofdkantoor van IOI-Loders Croklaan (www.croklaan.com) in Wormerveer. Hij heeft zijn MBA behaald bij Business School Nederland, de Action Learning MBA.
