Kortom, in dat opzicht doet de auteur zichzelf tekort! Los hiervan is 'Slow banking' een meer dan lezenswaardig boek, waarbij de auteur vanuit zijn persoonlijke zoektocht en beleving de lezer meeneemt in situaties die voor velen herkenbaar zijn. Dit alles onderbouwd met de theorie en bruikbare handvatten.
Opvallend aan 'Slow Banking' van Hans Kwakman is de openheid, het feit dat de auteur kritisch naar zichzelf durft te kijken. Deze houding is zeker niet iedereen buiten en vooral binnen het bankwezen gegeven. De afwisseling tussen theorie, illustraties en de beschreven praktijk is passend en het boek leest zeer prettig. Toch is het de vraag of deze 'confronterende en leerzame spiegel', die als cadeau wordt aangeboden, gretig aftrek gaat vinden in bankenland. Er wordt wel vaker een verhelderende kijk in de keuken van de bancaire sector gegeven, en niet iedere bankier vindt dit even prettig. 'Slow Banking' niet lezen is echter een gemiste kans. Fouten maak je om van te leren, is de boodschap, die als rode draad door het boek loopt. Het bewust of onbewust blijven hangen in de beschreven traditionele denk- en doepatronen zorgt er in ieder geval voor dat organisaties, en dus ook banken, geen verbinding maken met de buitenwereld en zich onvoldoende ontwikkelen. Ook intern is een duidelijke spagaat waarneembaar. Te vaak is er geen contact tussen 'de organisatietop' en 'de mensen op de werkvloer', zo zegt Kwakman. En dat terwijl de laatstgenoemden vanuit de praktijk van alledag zeer goed weten wat er speelt bij klanten en collega's.De top probeert dit daarentegen af te lezen uit de zoveelste spreadsheet met cijfermatige data die uit de computer komt. Kortom, het ontbreekt aan verbinding en het gevolg is dat menselijk potentieel binnen organisaties wordt bedolven onder verstikkende regels, targets en controles die geen waarde creëren. Dat is niet meer te verbloemen door een mooi verpakte organisatievisie (die in veel gevallen feitelijks niets anders is dan een tandeloze onaantrekkelijke papieren tijger zonder aansluiting op de 'echte' wereld). En zoals bekend wordt dit alles in turbulente tijden nog eens versterkt door gestresste formele leiders die hun tijd doorbrengen met het ad hoc blussen van brandjes, zonder goed en vooral gezamenlijk met de medewerkers te kijken naar oplossingen voor de uitdagingen waar organisaties nu en in de toekomst mee worden geconfronteerd. En is er dan geen hoop? Jawel, alleen vraagt dit om beter luisteren naar de klant en medewerker voor het realiseren van draagvlak en daarnaast het creëren van tijd en ruimte om te leren van fouten. In aanvulling hierop is de door de auteur geciteerde uitspraak van Lao Tse na 25 eeuwen nog steeds zeer actueel: 'Wie geen vertrouwen in anderen stelt, zal ook nimmer het vertrouwen van anderen winnen' 'Slow banking' zal voor veel lezers geen Aha-erlebnis oproepen, gezien de herkenbaarheid van de waan van alledag binnen veel organisaties. Wat het boek wel doet is een bijdrage leveren aan bewustwording over 'hoe het niet moet' maar 'wel anders kan' op persoonlijk en organisatieniveau! In dat opzicht heeft de auteur een prima boek opgeleverd dat voor een ieder binnen en buiten bankenland een aanrader is om te lezen!
Over Richard van der Lee
Richard van der Lee werkt als ZAV'er (Zelfstandig Aanjager van Vervanging) onder de naam Visie op Talent en is daarnaast auteur van diverse managementboeken. Hij publiceert regelmatig artikelen en blogs op diverse websites in binnen en buitenland over de driehoek talentontwikkeling-Leiderschap-nieuwe organisatievormen. Hij is alumnus van Business School Nederland, de Action Learning MBA.
