Het begint met een idee

Het is zonder meer een leuk boek met een lach en een serieuze ondertoon. Het gaat over nieuwe ideeën, hoe deze ontstaan en hoe deze leiden tot meer ideeën en uiteindelijk voor doorbraken. Neem penicilline, een toevallige ontdekking uit een ander onderzoek. Zo is er een veelvoud van hedendaagse producten die ontstaan zijn vanuit andere processen. Een uitgesproken voorbeeld is de post-it. In eerste instantie een weggegooide productinnovatie omdat de lijmkracht te zwak was. Heden ten dagen is dit product niet meer weg te denken uit welke kantooromgeving dan ook. Als rode draad in dit boek vormen de TED-bijeenkomsten. Tijdens deze bijeenkomsten krijgen sprekers slechts beperkt de tijd om hun nieuwe bevindingen en of ideeën aan een breder publiek kenbaar te maken. Ik moet eerlijk zeggen dat ik (helaas) nog nooit een dergelijke bijeenkomst heb bijgewoond. Maar ik heb er inmiddels al veel over gehoord. Een aantal onderwerpen is op deze bijeenkomsten al in een vroeg stadium gepresenteerd en later uitgegroeid tot een betekenisvolle ontwikkeling. Neem Neuro-onderzoek, ik geloof dat het 10 jaar geleden is dat de eerste geluiden over dit onderwerp op deze bijeenkomsten te horen waren. Momenteel neemt het een grote vlucht en binnen nu en vijf jaar behoort het tot de basiskennis van iedere marketeer (hoop ik). En mooi nieuw woord dat in het boek staat wil ik niet onvermeld laten: 'ideeënseks'. Het is waarschijnlijk niet het eerste waar u nu aan denkt. Met het woord wordt bedoeld dat ideeën alleen maar sneller kunnen groeien indien ze gedeeld worden met anderen waaruit dan weer nieuwe ideeën kunnen ontstaan. Van wie is dan het idee? Van niemand meer en dat is juist zo mooi. Niet het eigendom van een idee is belangrijk, maar wat er mogelijk is door dat idee. Ik weet uit ervaring dat dit niet voor iedereen even makkelijk zal zijn, maar het werkt wel. Ik pleit dus voor meer seks, ideeënseks wel te verstaan. Tenslotte is een idee geen ingeving maar een langzaam proces waar verschillende inzichten samenkomen. We kunnen ons afvragen of ons onderwijs wel op de juiste manier is ingericht. Zowel Albert Einstein als Thomas Edison zijn ooit als kleine jongen van school gestuurd. Er was geen land mee te bezeilen, ze letten niet op en waren altijd met andere dingen bezig. Einstein heeft ooit eens in een interview gezegd: 'verbeelding is belangrijker dan kennis. Want kennis is beperkt tot alles wat we weten en begrijpen, terwijl onze verbeelding de hele wereld omarmt, en alles wat er ooit zal zijn om te weten en te begrijpen.' Toen ik dit las realiseerde ik me dat ons hele onderwijs er met name op gericht is om bestaande kennis te vergaren. De ruimte om te verbeelden is er veel minder. Is dit wel een goede balans? Een goed boek, niet specifiek voor een bepaalde beroepsgroep, maar voor eenieder die meer wil dan wat hij/zij nu doet. Veel leesplezier, ik heb het al gehad, ik geniet na.