De ondertitel van Stop met forecasten luidt: ‘Praktisch plannen en budgetteren’. Misschien was de ondertitel ‘…althans,stop met slecht forecasten’ beter geweest. Want de auteurs stellen niet dat voorspellen helemaal zinloos is. Nee, bedrijven hebben zeker wel houvast nodig voor de toekomst. Maar veel bedrijven gaan er volstrekt schizofreen mee om. Die willen van 20.000 producten per kleur per week voorspellen hoeveel er verkocht gaan worden. En dan het liefst voor de komende achttien maanden. En ja, stellen de auteurs terecht, dan vliegt er bij wijze van spreken een vliegtuig in een toren en kunnen alle prognoses de prullenbak in.
‘Een voorspelling van de portier over de verkopen is vaak beter dan alle sessies van verkoopleiders bij elkaar’, stelt Emile van Geel. Kernboodschap uit het boek is dan ook: ‘Het is slimmer om ongeveer goed te voorspellen, dan precies fout. Want de toekomst is nooit helemaal te voorspellen. Probeer dat dan ook niet.’ Een voorspelling van tachtig procent correct is meer dan genoeg. De rest is finetuning. Volgens de auteurs wordt er veel te veel tijd verspild met cijfers ver achter de komma. Bedrijven kunnen veel beter de forecast als strategisch doel zien en periodiek kijken hoe ze dat doel kunnen bereiken. De buienradar dient om te finetunen. Die moet je periodiek bekijken en aanpassingen doen als er storm op komst is. Bij rustig weer, kun je gewoon het grote plaatje volgen. De paraplu op de cover is een goede metafoor: steek um alleen omhoog als het nodig is.
Bedrijven als IKEA gaan al zelfs zo ver dat ze helemaal niet meer aan budgetteren doen. En iemand als André de Waal - opmerkelijke afwezige overigens in de literatuurlijst als het over budgetteren en forecasten gaat - adviseert of om helemaal niet meer te budgetteren of in ieder geval over jaargrenzen heen te kijken. De boodschap van de auteurs van ‘Stop met forecasten’, is feitelijk hetzelfde. Staar je niet blind op een getal drie cijfers achter de komma. Je kunt veel beter een grote lijn hebben als houvast, en tijdig en snel bijsturen.
Aardig in dit kader is de vergelijking in het boek waarin de vergelijking wordt gemaakt tussen twee legers. Een ervan is heel goed voorbereid en stuurt op heel veel data. Het andere leger is een soort guerrilla. Als puntje bij paaltje komt, wint het guerrilla leger. Moraal van het verhaal: wie stuurt op te veel detail, kan er ook in verzuipen. Bedrijven moeten er altijd voor zorgen dat ze kunnen bijsturen en niet blindvaren op kille, onjuiste, cijfers.
