De ondertitel van uw boek luidt: de opkomst van shecisionmakers. Wat bedoelt u daarmee?
Een shecisionmaker is veel meer gericht op luisteren naar medewerkers, hen betrekken bij besluitvorming, wil samen keuzes maken, en medewerkers mee laten denken met beslissingen. Die opkomst is al gaande, je ziet dat met name in thuissituaties al. Maar in bedrijven is dit gedrag nog heel lastig, alsof het nog niet mag. Het woord ‘she’ bestaat nog steeds voor tweederde uit ‘he’, mannelijk gedrag kan deels blijven, maar mannen zouden zich andere communicatiestijlen eigen moeten maken, die veel meer als vrouwelijk betiteld worden. Het gaat me niet zozeer om vrouwelijk gedrag maar vooral over communicatie.
Kun je een bekende manager of leider noemen, die je gerust een shecisionmaker zou kunnen noemen?
Ik vind Mark Rutte een goed voorbeeld, wat communicatiestijl betreft. Hij luistert goed maar is nog steeds besluitvaardig. Hij is heel toegankelijk en stelt makkelijk dingen ter discussie.
Uw omschrijving van ‘shecisionmakers’ doet me denken aan het ingeburgerde ‘dienende leiderschap’.
Dat ligt wel in elkaars verlengde. Bij beide heb je de keuze hoe je met je omgeving wilt communiceren. Op sommige momenten moeten managers besluitvaardig blijven, moeten ze knopen doorhakken. Maar het credo ‘ik ben de baas en jij doet wat ik zeg’, dat mag er van mij uit.
U beschrijft dat veel mannen thuis heel ander gedrag vertonen dan op het werk: daar zijn ze het dominante mannetje, thuis de geduldige partner en vader die goed luistert naar de wensen van zijn kinderen. Dat is toch vreemd?
Ja, het komt omdat het systeem dit gedrag nog niet toestaat. Binnen veel bedrijven is de cultuur nog erg Angelsaksisch, en dus anders dan thuis. Er is geen ruimte om dingen te doen die je in het normale leven hebt geleerd.’
U pleit nadrukkelijk niet voor meer vrouwen in de top. Maar uit onderzoek weten we dat als je meer dan een vrouw in een raad van bestuur zet, mannelijke bestuursleden zich aanpassen en zich wat feminiener gaan gedragen.
Als vrouwen dan maar niet het gedrag van mannen gaan overnemen, en gaan domineren op een mannelijke manier. Maar ik zie het niet gebeuren dat vrouwen massaal in de top komen. Kijk naar wat de emancipatie ons tot nu toe gebracht heeft: we hebben nog steeds een quotum nodig… ik hoop dat het verandert maar daar moeten we niet op wachten. Mannen moeten zelf de slag maken in hun eigen leiderschap, en daarmee directieteams veel aantrekkelijker maken voor vrouwen en jongeren.
