Column

Blaren

Onlangs bezocht ik een bestuurder van een grote publieke organisatie. Ze vertelde me dat ze tot over haar oren in de ellende zat. Wat was het geval: haar organisatie was in de armen gevallen van een grote internationaal opererende ICT aanbieder van naam en faam die haar gehele ICT had overgenomen. ICT was geen kerntaak, dus hup de deur uit ermee. Naar een marktpartij die van wanten weet op ICT gebied!

Dirk-Jan de Bruijn | 27 april 2011 | 2-3 minuten leestijd

Maar…het werkte helemaal niet. Maand na maand wist deze leverancier de afgesproken doelstellingen wat performance betreft niet te realiseren. En conform het contract betekende dat een forse boete en heel veel juridisch gedoe. Maar ondertussen bleef die beloofde verbetering voor haar gebruikers alsmaar achterwege. Met alle gevolgen van dien. Ook voor haar eigen comfort.

De vraag is natuurlijk: hoe kan dit? Want deze ICT aanbieder had toch wel voor hetere vuren gestaan. Zo bevonden zich in hun klantenkring kerncentrales en toonaangevende multinationals. En ze hadden zelfs ook de recente Olympische Spelen op ICT terrein volledig ondersteund! Niet de meest eenvoudige afnemers zou je zeggen. Maar hier wreekt zich de cultuur die nog in menig publieke organisatie welig tiert. Want in grote delen van het publieke domein is het nog steeds usance dat een besluit van de top leidt tot oplaaiende discussies in de lagen eronder.

En zeker in de ICT keten bevinden zich nog wel wat heuse koninkrijkjes die bepaald niet helemaal zijn aangesloten op die wind die waait in de managementkamer. Om nog maar te zwijgen van de invloed die de beveiligers menen te moeten hebben op dit vraagstuk. En dat is toch wel heel wat anders dan die centraal geleide organisaties waar het huis gewoon op orde is. Want als er daar door de top afspraken worden gemaakt, dan worden ze gewoon uitgevoerd door het apparaat. En dat helpt wel als je een partnership wil aangaan met een outsourcingpartner.

Maar wat me nou wel verbaast, is dat het management van die grote ICT aanbieder niet de moeite heeft genomen om zich iets meer te verdiepen in de heersende cultuur binnen dat specifieke publieke domein. Om zich een beeld te vormen van hetgeen zich daar allemaal in zo’n organisatie afspeelt. Hoe het daar eigenlijk werkt. Waar men mee worstelt. Wel eindeloze interne sessies om te komen tot het winnende aanbestedingsdocument met hele scherpe prijzen, maar geen nader onderzoek om die zachtere kant van die potentiële opdrachtgever te onderzoeken. En dan nadien fors op de blaren zitten. Aan beide kanten overigens.

Dit onderstreept mijns inziens dat zowel overheid als markt op dit punt fors moeten investeren om in de komende jaren gezamenlijk flinke stappen te kunnen zetten opdat het nou eens wél gaat werken. Gemeenschappelijk. En op basis van gelijkwaardigheid natuurlijk. Want als we in dit land een compactere overheid willen implementeren, dan moet dit écht anders!

Over Dirk-Jan de Bruijn

Bedrijfseconoom Dirk-Jan de Bruijn is sinds 2004 actief in verschillende management- en directiefuncties binnen de Rijksdienst. Met een forse verandercomponent. Daarvoor was hij gedurende een twintigtal jaren actief als managementconsultant in het publieke domein verbonden aan Deloitte (en rechtvoorganger Bakkenist) en IBM. Hij heeft zich gespecialiseerd in netwerkleiderschap en systeeminnovatie.

Deel dit artikel

Wat vond u van dit artikel?

0
0

Populaire producten

    Personen

      Trefwoorden