Reorganiseren. Het woord kent vele associaties, de meeste niet erg positief. Sommigen denken onmiddellijk aan sanering, inkrimping, boventalligheid, ontslagen. Anderen zien een reorganisatie vooral als een periode waarin de aandacht wordt afgeleid van het echte werk. Daarmee is een reorganisatie in hun ogen vooral een gezelschapsspel voor management en adviseurs.
Wie een reorganisatie wil rechtvaardigen, moet dus met een stevig verhaal komen. 'Op de schop' biedt daarvoor de bouwstenen. Het eerste deel van dit boek beantwoordt de vraag waarom reorganisaties van tijd tot tijd onvermijdelijk zijn. Daarbij komen ook andere vragen aan bod. Waarom zijn reorganisaties zo onprettig? Wanneer zijn ze nodig? En wanneer niet?
Het tweede deel van het boek omvat een praktische handleiding. Hoe moeten reorganisaties worden uitgevoerd? De gepresenteerde aanpak is nuchter, ontdaan van alle opsmuk die bedoeld is reorganisaties plezieriger te maken, maar ze juist nóg vervelender maakt. De auteurs stellen een nieuw instrument voor: het Berenschot reorganisatieraamwerk. Dit eenvoudige hulpmiddel schept helderheid in de verwarring rond reorganisaties.
De voorbeelden uit de praktijk van de adviseurs, aangevuld met levensechte fictieve casussen maken duidelijk met welke dilemma's iedere manager of adviseur kan worstelen bij een reorganisatie. Ze spelen zich allen af in de non-profit sector en zijn daarmee vooral herkenbaar voor de publieke manager.
