De organisatie als gemeenschap

In dit boek houdt Adriaan Bekman zich op indringende wijze met de organisaties als gemeenschap bezig en onderzoekt hoe in organisaties de ethiek van de traditionele gemeenschap wordt vervangen door een nieuwe ethiek waarin mensen persoonlijke verantwoordelijkheid nemen voor de door hen gecreëerde maatschappelijke en persoonlijke waarden.

Allereerst staat Bekman stil bij de filosofische uitgangspunten waarmee het vraagstuk van de organisatie als gemeenschap kan worden belicht. Hij laat zien dat de organisatie bij uitstek een menselijke creatie is, waarbij de natuurlijke kringloop van de traditionele gemeenschap zoals wij die in de ons gegeven wereld aantreffen, wordt doorbroken.

Met behulp van enkele praktische voorbeelden zien we hoe in organisaties twee ethische uitgangspunten op elkaar stoten en elkaar doordringen. In de organisatie aan het werk staat alles in dienst van een beoogd resultaat. De schaduwzijden van een organisatie worden verdrongen en weggeorganiseerd. Voor haar bronnen als klanten, medewerkers en allen die bij de missie van de organisatie betrokken zijn verliest zij oog.
De organisatie in ontwikkeling daarentegen spreekt de krachten van individuele verantwoordelijkheid en vrijheid aan. Met deze krachten zijn verander- en vernieuwingsbijdragen te realiseren die ervoor zorgen dat de organisatie als gemeenschap aangesloten blijft op zijn bronnen. Deze bronnen vinden wij vooral in de creatieve constellaties van betrokken mensen binnen en buiten de organisatie met het oog op de menselijke toekomst wil waarmaken.

Deze kerngedachten zijn in dit boek vertaald in een programma dat kan bijdragen aan de ontwikkeling van de organisatie door de gemeenschap van samenwerkende mensen ter hand te nemen. Tevens worden gezichtspunten gegeven voor het ontwerpen en regisseren van deze ontwikkelingsprocessen. Daarmee kunnen de mensen die in de organisatie hun leven vorm geven aan het werk. Bekman brengt deze gezichtspunten in beeld met vijf praktijkgevallen. Daarmee wil dit boek niet alleen een reflectie en analyse zijn van het vraagstuk organisatie en gemeenschap maar ook een bijdrage geven aan de creatie van menselijke ontwikkelingscycli waarmee wij onze eigen georganiseerde toekomst kunnen scheppen.