Het spel is er een uit de categorie Rijk-Gevulde-Spellendozen. De doos bevat een spelbord, 11x15 kaartjes, vier pionnen, een dobbelsteen, een zandloper en een blokje waarop de spelers hun ontwikkeldoelen kunnen noteren. Je speelt het spel in een twee-, drie- of viertal; bijvoorbeeld vriendinnen, collega’s of teamleden. Het is belangrijk dat je van tevoren bepaalt welk ideaal inzet van het spel wordt. Dat zou emigreren kunnen zijn, een andere baan of een grotere medewerkertevredenheid. En dan ga je aan de slag.
De dobbelsteen zorgt ervoor dat je steeds op een van de elf vraagcategorieën komt: Balans, Behoefte, Belemmering, Creëren, Doen, Inspiratie, Kwaliteiten, Motivatie, Overtuigingen, Rollen en Tolerantie. Iedere vraag moet binnen twee minuten worden beantwoord; meer tijd geeft de zandloper je niet. Ik breng als probleem in dat ik graag wat meer rust in mijn bestaan wil; ik word soms gek van alles wat ik nog zo graag wil doen. De volgende vragen en opdrachten moeten mij helpen mijn probleem onder de knie te krijgen:
Heeft jouw manier van denken je gebracht waar je wilde zijn? Welke gedachten houden je tegen? (Overtuigingen)Je krijgt 100% garantie dat alles wat je gaat doen een succes zal worden. Wat ga je doen en waarom? (Belemmering)Benoem vijf kwaliteiten van jezelf. Vertel hoe en waar je deze kunt inzetten om dichter bij je doel te komen. (Kwaliteiten)Welke uitdaging zou je met jezelf moeten aangaan om je doel te kunnen bereiken? (Doen)Sluit kort je ogen en kijk en luister naar je innerlijke criticus. Wat zegt deze nu? Wat vind je daarvan? (Tolerantie)
‘De crux van Het persoonlijke APK-pel is de feedback van je medespelers,’ meldt de handleiding. ‘Alle medespelers luisteren naar wat hun verteld wordt door wie aan de beurt is en vertellen in korte en krachtige zinnen wat ze zien, horen, merken of inzien.’ Natuurlijk is het de bedoeling dat je als speler uiteindelijk verder komt door die feedback en meer inzicht krijgt in je beweegredenen en motieven.
Nu is het eigenaardige van inzicht dat het zich niet altijd op afroep aan ons openbaart; soms moet de tijd zijn werk doen en daarmee lijkt dit spel geen rekening te houden. Volgens de handleiding kan het spel op drie manieren eindigen: je bent bij de uitgang aangekomen en vanaf dat moment doe je niet meer mee; je hebt al je antwoorden (?) verzameld en besluit wel of niet door te spelen óf het eindigt omdat de vooraf afgesproken tijd om is. En dan? Alleen bij de laatste versie staat nog dat je even de tijd moet nemen voor een nabespreking of om openstaande vragen te beantwoorden. Ik denk echter dat evaluatie en bezinning een noodzakelijke afronding zijn van iedere variant.
‘Het persoonlijke APK-spel’ is afkomstig uit de coachingspraktijk en heeft (dus) tot doel mensen te helpen afrekenen met het vermaledijde woord ‘eigenlijk’. Je wilt niet eigenlijk voor jezelf beginnen, eigenlijk wel eens aan je collega vertellen waar het op staat of best nauwer met andere afdelingen samenwerken; je wilt het wel of je wilt het niet. Als je het wél wilt, kan dit spel je helpen die ambitie te verwezenlijken. Ik adviseer dan om de spelregels hooguit een keer kort door te lezen en vervolgens snel je eigen weg te vinden; dat is meestal veel leuker en levert vaak ook nog eens meer op.
En wat het spel mij persoonlijk geleerd heeft over mijn neiging alles wat ik leuk vind naar me toe te halen? Ik moet harder worden voor mezelf en me voorhouden dat ik niet alles kan. Er is geen overtreffende trap van leuk.
Over Bert Peene
Bert Peene werkte jarenlang als kerndocent bij IMAGO Groep, Via Vinci Academy en C-Lion, opleiders voor het onderwijs. Daarnaast voerde hij als zelfstandige opdrachten op het gebied van organisatieontwikkeling uit in profit en non-proft. Tegenwoordig werkt hij als free lance docent en schrijft hij voor diverse bladen over managementliteratuur.
