strong>In het leven van Manuel duikt hij telkens weer op, die man in dat zwarte pak, dat rode overhemd en het bleke gelaat. Iedereen lijkt hem vaag te kennen als Max, maar niemand weet precies wie hij is. Hij volgt Manuel, maar mijdt het persoonlijke contact.
Manuel is hoofdredacteur van een regionale krant en langzaam maar zeker wordt de man een obsessie voor Manuel. Op zeker moment ontdekken Manuel en zijn vriend Adriaan die astronoom is, dat er een verband is tussen Max, vreemde natuurverschijnselen en de kortstondige ontvoering van jonge vrouwen in Breda en op andere plekken op aarde. Hun zoektocht leidt tot verrassende inzichten. Manuel ontmoet Max in een wereld waarin alleen de geestkracht overleeft. Door hem heeft hij een bijzondere ontmoeting met zijn overleden geliefden.
‘In de week voor de gemeenteraadsverkiezingen modereer ik het slotdebat tussen de lokale politieke kopstukken. Lieve heeft andere afspraken, dus ga ik alleen op pad en als ik de zaal binnenkom, ben ik verrast door de opkomst.’
‘HoRa’ is feitelijk nergens mee te vergelijken en ik kan het ook lastig in een genre onderbrengen, dus probeer ik dat ook maar niet. Feit is dat ‘HoRa’ een uiterst mysterieus verhaal is en een origineel thema kent. Na het lezen van de flaptekst had ik eigenlijk nog geen idee wat mij stond te wachten en dat zegt wel iets van de flaptekst. Ik moet bekennen dat ik niet zeker weet of ik het boek had gekozen uitsluitend op basis van deze tekst.
‘Ik waag de ruimtesprong, omdat ik een verklaring zoek voor de mysterieuze verdwijning van Lieve en al die andere vrouwen. Ik wil weten hoe het met Max en Zetha zit en wat hen verbindt met Myra.’
Enfin, ik hoop dat mijn recensie ertoe zal bijdragen dat er veel nieuwsgierige lezers zijn die wél voor ‘HoRa’ kiezen, want het is simpelweg een goed boek over wat er nog meer is dan het leven alleen en de teloorgang van het milieu.
‘Ik ben eerder op HoRa geweest en daarom het levende bewijs van de validiteit van zijn theorieën over parallelwerelden, ook al zullen sceptici vooralsnog mijn ervaring afdoen als dagdromerij en als het product van een sensatiebeluste journalist met een op hol geslagen fantasie.’
Rijnen heeft een fraaie schrijfstijl en een wijze van omgaan met onze mooie taal die mij bevalt. Kortom, een boek dat een breed lezerspubliek verdient van mensen die liefhebber zijn van mystieke fictie, science fiction of simpelweg ‘eens iets ánders willen’.
