Exodus uit de vuurtoren

strong>In ‘Exodus uit de vuurtoren’ beschrijft Dina-Perla haar leven. Zij groeit op in een streng orthodox joodse omgeving in Amsterdam waar zij wordt geterroriseerd door haar psychisch zieke moeder en haar halfbroer. Wanneer Dina-Perla vijftien jaar oud is, besluit ze naar een ‘normale’ middelbare school te gaan, in plaats van naar het Cheider, de enige joods-orthodoxe school in Nederland. Op haar achttiende vlucht ze uit huis en verbreekt het contact met haar moeder en broer. Veertien jaar na dat bepalende moment, vertrouwt ze haar verhaal aan het papier toe.

‘Moeder sloeg haar vuist weer op tafel. Eén van de sjabbatkaarsen ging uit. ‘Hij wilde niet scheiden. Zijn familie deed er alles aan om het tegen te gaan. Die vrouw is goed, zeiden ze. Zorg ervoor dat je bij haar blijft. Maar ik wilde niet!’

Dina-Perla deelt via haar boek haar levensgeschiedenis met de wereld. Er is bijzonder veel moed en kracht nodig om een zó beladen autobiografisch verhaal te openbaren. Dat Dina-Perla dát in zich heeft wordt meer dan duidelijk wanneer je haar boek leest. Wat deze vrouw heeft meegemaakt is teveel voor één leven. Wanneer je dan tóch kans ziet om te bereiken wat zij heeft bereikt, verdien je slechts één ding en dat is heel veel respect…

‘Het vastgeroeste gevoel van schaamte was de enige substantie die nog door mijn aderen stroomde. Wat als hij mijn feest gaat verpesten, dacht ik. In al die weken hadden moeder en Avi er alles aan gedaan om dit feest tegen te gaan. Onder mijn jurk had ik de wond bij mijn ribben die het bewijs leverde van het regime, maar dat bleef voor de zaal natuurlijk verborgen.’

Dina-Perla’s jeugd kenmerkt zich door beknotting en het zorgen voor haar moeder die aan polio en schizofrenie lijdt. De wisselende stemmingen, die haar moeder door haar aandoening tentoonspreidt, zouden voor elk kind desastreus zijn. Moedig en volledig ‘tegen de stroom in’, besluit Dina-Perla op haar vijftiende naar een gewone school te gaan. Op haar achttiende valt haar broer haar, tijdens een heftige ruzie, aan en doet zij aangifte bij de politie. Ze verlaat het gezin en kiest voor zichzelf. Tien jaar na haar ‘uitbraak’ wordt Dina-Perla geconfronteerd met haar biologische kinderloosheid en gaat zij op onderzoek uit.

‘Zijn taak was volbracht vond moeder, maar hij zat er lekker in en stopte niet. Een andere keer werd ik van de grond gehaald en met een harde duw in mijn rug op straat gegooid.’

Dina-Perla vertelt haar verhaal op intense wijze zonder daarbij valse emoties ten toon te spreiden. Juist dat laatste maakt haar boek bijzonder intens en aangrijpend. Het feit dat Dina-Perla zelfs gewag doet van de levenslessen die zij heeft geleerd in haar leven, getuigt van een veerkracht die zijn weerga niet kent.

De liefde speelt eveneens een rol in ‘Exodus uit de vuurtoren’. De liefde voor zichzelf uit zich door haar uiteindelijke keuze vóór zichzelf, maar ook haar ontmoeting met Max, haar partner, speelt een rol in haar boek. Wanneer ze met Max trouwt, keert ze de ultra-orthodoxie geheel de rug toe. Tijdens haar huwelijk wordt Dina-Perla geconfronteerd met haar biologische kinderloosheid. Dat is het moment dat Dina-Perla gaat onderzoeken of er een relatie bestaat tussen deze ‘biologische kinderloosheid’ en haar zware jeugd.

Mijn enige advies voor een volgende druk, want dat die er komt staat wat mij betreft als een paal boven water, zou een extra redactieronde zijn. De oneffenheden die in deze druk voorkomen, zijn zonde en onnodig.