De morgendans

Paul probeert zijn enorme verlies een plaats te geven. De agenda van Marlijn speelt een cruciale rol in ‘Morgendans’. ‘Een man wilde mij mijn agenda ontnemen, hij rukte er wild aan. Maar ik liet niet los. Niet loslaten, Marlijn, je mag niet loslaten, dacht ik. Ik was bang dat de man met mijn agenda, mijn ziel zou ontnemen. Ik zou onherroepelijk sterven. Onmiddellijk.’ ‘De Morgendans’ speelt zich wisselend af in het heden en het heden. Bijzonder in dit boek is dat het overleden personage Marlijn door Sangers wordt gekarakteriseerd door middel van haar agenda. De auteur doet dat overigens erg kundig, want ondanks het feit dat deze hoofdpersoon niet meer in leven is, leert de lezer haar goed kennen. In het heden speelt het enorme verdriet van weduwnaar Paul die verder moet zonder zijn grote liefde. ‘In het voorbijgaan zag hij Marlijns agenda liggen Hij bukte zich, nam het in zijn rechterhand, streek met zijn duim de gekreukte en scherp gevouwen bladen recht en keek naar Marlijns handschrift.’ Sangers hanteert een bijzondere schrijfstijl. Enerzijds haast bloemrijk, anderzijds vlot en eigentijds. Ondanks deze contradictie qua stijl. ‘botst’ dit niet. Mijn enige kritiek is dat, overigens met respect voor al die mensen die troost zoeken en vinden in het geloof, dat aspect naar mijn smaak wat overbelicht werd. ‘Paul had haar een sleutel gegeven. Ze zuchtte luid, hij kende die zucht, wist dat er zou komen: waarom heb je niets gedaan?’ Met dit verhaal over rouw, diepe emoties en de prachtige liefde die heeft bestaan tussen Paul en Marlijn, weet Sangers zijn lezerspubliek (in elk geval mij) te raken.