De auteurs hadden er in ieder geval last van. En daarom schreven ze dit boek, vol met hoopgevende en positieve ontwikkelingen. 'Een caleidoscoop die je steeds een nieuwe kijk geeft op een aantal fundamentele vraagstukken op weg naar een betere wereld' lezen we ergens in het boek. Van waterstof, tot hartcoherentieoefeningen en van fairtrade tot Spyral Economics. Kortom: zo’n beetje alles wat de wereld een meer duurzame, gezondere en spiritueel meer volwassen kant op zou kunnen sturen, wordt behandeld.
Het idealisme spat ervan af. Mij irriteert dat niet snel, maar ik kan me voorstellen dat er een categorie lezers is die instinctief niets, maar dan ook helemaal niets met dergelijke zweverij te maken wil hebben. Aan die categorie de opdracht: koop dit boek, laat je door minstens één van de aangehaalde voorbeelden raken en verbind daar een handeling aan. Dan heeft het boek zijn nut bewezen.
Toch wekte de caleidoscoop uiteindelijk ook mijn irritatie. Het ‘zapt’ allemaal iets te makkelijk en heeft naar mijn smaak te weinig kop en staart, waardoor je aan het eind gekomen het gevoel hebt met lege handen te staan. Eén vraag drong zich onweerstaanbaar aan me op toen ik het uit had: ‘Wat nu?’
