Bezieling

Het georganiseerde leven dat we nu leiden onderscheidt zich van het natuurlijke leven waar wij uit voortkomen. Het is het door onszelf gecreëerde leven dat wij in steeds weer nieuwe processen organiseren. Het georganiseerde leven dat vanuit zichzelf geen zin inhoudt, maar dat wij zelf een zin moeten geven. Het vanuit de mens zelf bezielde leven. De wereld van de natuur is er een van harmonie, waarin alles in een gegeven verhouding tot elkaar staat. Het is de wereld van ‘zijn’. Die kunnen we gebruiken voor het scheppen van een tweede wereld, die van de ziel. Dat is een wereld van ‘worden’. Zij is niet objectief en waar, maar intersubjectief en bevat alleen die zin die wij er zelf aan geven. De ziel manifesteert zich in alles wat mensen tot stand brengen, zowel in hun eigen innerlijke wereld als in de ons omringende uiterlijke wereld. Kenmerkend voor deze wereld zijn tegenstrijdigheden, tegenstellingen en polariteiten. De ziel verschijnt daarin als ons denken, ons voelen en ons willen in de innerlijke wereld én als de door het denken, voelen en handelen voortgebrachte eigen mensenwereld. Bekman begint met het schetsen van de situatie waarin wij ons in het hier en nu bevinden, die van het georganiseerde leven. Binnen die situatie wil hij de vraag stellen naar de menselijke vrijheid en wil hij stappen zetten om de menselijke ziel in kaart te brengen. In deel 2 komt uitgebreid aan bod hoe in de loop van de afgelopen 2500 jaar filosofen bezig geweest zijn met vraagstukken rond vrijheid en ziel. Uit deze historische ontdekkingstocht blijkt dat eerst het vrije denken als de door het ‘ik’ bezette ziel mogelijk is geworden. Daarna is de vrije wil als de vrij handelende mens tot ontwikkeling gekomen. En voor nu en straks kan de vrij oordelende mens als gemeenschapsmens tot ontwikkeling komen. In deel 3 komt Bekman met een eigen beschouwingswijze door het beschrijven van de verhouding tussen de geest van de mens, het ik, en de menselijke ziel. Dit menselijk ik verschijnt in de ziel en beoefent het vrije denken, willen en oordelen. Dat is in de kern de manier van kijken die de auteur in zijn onderzoek hanteert. In het vierde deel werpt hij een blik op een mogelijk nieuwe impuls tot een bezield georganiseerd leven voor de toekomst en vat hij het geheel samen. Bezieling is een rijke en erudiete richtingwijzer voor de geïndividualiseerde organisatiemens. De organisatiewereld met zijn recente negatieve excessen moet een morele wereld worden. Vragen rond bezieling en zingeving dienen een prominente rol krijgen. Het gaat niet zozeer om de antwoorden, maar juist door ermee aan de slag te gaan, ontstaan zin en verbinding.