Eenmaal terug in Nederland, ging Roel gewoon weer aan de slag, bij een bank deze keer. Maar als praktizerend Boeddhist richtte hij zijn dagen heel anders in dan vroeger. ’s Morgens vroeg doet Roel aan meditatie en daarna vindt hij – nog voor de kantooruren – tijd om boeken te schrijven.
Die boeken gaan allemaal over de manier waarop de spirituele bewustwording van de moderne mens het moderne zakenleven kan beïnvloeden. Met titels als KI - oosterse wijsheid in een westerse samenleving, ‘De vierde dimensie’, en (samen met enkele anderen) De brug naar spiritualiteit & creativiteit, heeft Roel zichzelf in een jaar of drie op de kaart weten te zetten als een niet te passeren auteur in Nederland op het snijvlak van de zakelijke en de spirituele wereld.
Rode draad in zijn werk is de boodschap aan zijn lezers om net zo’n sprong in het spirituele te maken als hijzelf heeft gedaan. Om de moed te vinden ‘het oude denken’, gebaseerd op de zekerheden van het verleden, los te laten, innerlijke rust te vinden en te gaan doen wat ze werkelijk willen doen.
Met het boekje N.E.X.T. - de onderneming van de toekomst wist hij een snaar te raken die bij veel mensen in duurzaamheidskringen, die hun duurzame dromen op allerhande manieren zakelijk vorm proberen te geven. Maar niet lang na publicatie ervan brak de kredietcrisis uit, wat Roel ertoe bracht te onderzoeken hoe die vermaledijde economische conjunctuur eigenlijk in zijn spirituele verhaal kon passen.
Die zoektocht resulteerde in De ontkooiing. Roel kwam de lange golf van Kondratieff op het spoor. Een in de economische wetenschap sinds het begin van de twintigste eeuw beschreven conjunctuurgolf van een jaar of 55, die de cycli van de internationale kapitalistische economie beschrijft sinds het begin van de industriële revolutie (1771). Volgens de economische literatuur bevinden we ons aan het einde van de vierde golf – het informatietijdperk, wat automatisch zou betekenen dat we ook aan het begin van golf vijf staan.
En om die vijfde golf is het Roel te doen. Want die zal in zijn ogen gedreven gaan worden door bewustwording en creativiteit. Hij zou daar best wel eens gelijk in kunnen gaan hebben, maar zijn economische uitstapje komt niet erg overtuigend over. Het is een beetje als een jongetje dat voor het eerst ontdekt dat er ooit dinosaurussen hebben bestaan; die iets ontdekt wat velen al wisten en vervolgens uitschreeuwt dat iedereen dit moet weten. En daar maakt hij ook een paar storende historische vergissingen bij.
De boodschap van Roel dat de mens op een ander bewustzijnsniveau moet gaan opereren, is wat mij betreft een sympathieke. Maar deze poging om die boodschap empirisch te onderbouwen, heeft iets onbeholpens.
