De informatieanalist zal een reeks analyses uitvoeren. In 'Informatieanalyse' bespreken Wiel Pollaert en Kees Ruigrok vijf soorten analyses, namelijk: behoefteanalyse, alternatievenanalyse, proces-, object- en besturingsanalyse. Aanleiding voor een behoefteanalyse kan een probleem of knelpunt zijn, maar ook een nieuwe mogelijkheid die zich aandient. Ik ben blij te lezen dat Pollaert en Ruigrok benadrukken dat een verandering niet alleen de ICT-implementatie betreft, maar dat er ook gevolgen zijn op organisatieniveau. Voor de vijf verschillende niveaus, van bedrijf tot infrastructuur, geven de auteurs aan welke instrumenten het meest geschikt zijn om een behoefteanalyse op elk niveau uit te voeren. Zo is op bedrijfsniveau een SWOT-analyse geschikt en op het niveau van ICT-systemen kunt u een Data Flow Diagram gebruiken. De verschillende technieken worden stuk voor stuk uitgewerkt en in sommige gevallen voorzien van praktische checklijsten. Het doel van de alternatievenanalyse is te zoeken naar mogelijke (ICT-)oplossingen en het voorspellen van de impact van de oplossing. De informatieanalist bepaalt voor elk alternatief de gebruikers- en applicatie-impact. De resultaten van deze analyse komen in een rapport dat het vooronderzoek afsluit. De drie overige analyses (proces-, object- en besturingsanalyse) helpen u een beter beeld te geven van de huidige of toekomstige werkelijkheid. Ze helpen u bij het vinden van knelpunten. De modellen die horen bij deze analyses, vullen elkaar aan. Het procesmodel brengt bedrijfsprocessen in kaart met de stromen van informatie en materie. Het objectmodel brengt objecttypen en de relaties in kaart. Deze twee modellen moeten op elkaar zijn afgestemd. Het besturingsmodel brengt ontbrekende informatie aan het licht en koppelt de organisatie aan processen. In een clusteranalyse wordt de samenhang tussen processen en objecttypen onderzocht. In het laatste hoofdstuk komt de communicatie van het analyseproces aan bod. De informatieanalist krijgt te maken met mensen van alle niveaus van de organisatie en moet daarom niet alleen over vakinhoudelijk kennis beschikken, maar ook over een goed communicatief vermogen. Een informatieanalist zal interviews houden, workshops en vergaderingen beleggen en resultaten presenteren. Deze communicatievormen worden, zoals kenmerkend voor het hele boek, kernachtig besproken. 'Informatieanalyse' is niet het eenvoudigste boek. Om te beginnen staat het vol met vaktermen en afkortingen. Vooral de lezer die niet of nauwelijks bekend is met de vaktermen zal hier even voor moeten gaan zitten. Daar komt nog eens bij dat sommige zinnen erg complex zijn en de informatiedichtheid van de tekst groot is. Het is opvallend dat de auteurs soms bij de afkortingen schrijven wat de uitspraak is. 'Informatieanalyse' is geen dik boek, toch staat er ontzettend veel in. En bijna de helft van het boek bestaat uit de uitwerking van een praktijkvoorbeeld. Dit geeft wel aan dat de informatiedichtheid van het eerste deel enorm is. Daarom is het prettig dat de auteurs het praktijkvoorbeeld uitgebreid beschrijven. Het verheldert de vele begrippen, analyses en diagrammen die eerder in het boek aan de orde komen. Het is mij inmiddels wel duidelijk dat een informatieanalist een hoog niveau van abstractie moet aankunnen en een liefhebber is van schematische overzichten en modellen!
Over Carla Verwijs
Carla Verwijs is managementconsultant met een specialisatie in kennismanagement.
