In een prettige stijl beschrijven zij de oorzaken en gevolgen van de zwaarste economische crisis sinds de Grote Depressie. 'Bankroet' gaat op zoek naar de schuldigen van deze crisis en beschrijft de maatregelen die inmiddels genomen zijn om deze te bezweren. Uit hun analyse blijkt dat daarmee in veel gevallen weer de kiem gelegd wordt voor nieuwe crises. Bovendien beschrijven zij hoe het nu verder moet met het financiële stelsel.
Egbert Kalse en Daan van Lent geven in 'Bankroet' een overzicht van wat zich tussen het begin van 2007 en eind februari 2009 wereldwijd heeft afgespeeld op de financiële markten. Wat begon met huiseigenaren in Orange County, Californië, die hun hypotheeklasten niet meer konden opbrengen, is inmiddels toegenomen tot een fenomeen dat zijn weerga niet kent. Twee jaar later is de ellende uitgegroeid tot een economische crisis die miljoenen mensen in de wereld hun baan dreigt te kosten. Dit boek onderzoekt de ontwikkelingen die de kiem legden voor deze crisis. In de ogen van Kalse en Van Lent ligt de basis hiervan ongeveer dertig jaar geleden, toen met het aantreden van Margaret Thatcher en Ronald Reagan een start gemaakt werd van een periode van ongekende groei van welvaart. Het is deze crisis die al deze jaren van wereldwijde economische voorspoed weer teniet doet. De schuldvraag heeft in de media veel aandacht gekregen en niet zelden is die beantwoord met een vinger richting de banken. Ook al doet de hiervoor aangehaalde ondertitel van het boek anders vermoeden, is dat Kalse en Van Lent iets te gemakkelijk. Zij gaan de hele rij betrokkenen af en weten duidelijk te maken dat deze allemaal een rol gespeeld in de totstandkoming van de huidige situatie: banken, toezichthouders en centrale banken, overheden, kredietbeoordelaars én consumenten. Die laatste groep wordt nog wel eens vergeten, heb ik het idee. 'Elke samenleving krijgt de financiële sector die zij verdient. De westerse wereld is na de Tweede Wereldoorlog massaal gaan consumeren. Materialisme werd de maatstaf, kapitalisme het systeem waarbinnen de burgers gelukkig konden worden, zo was het algemene idee.' Tot zover een analyse waar geen speld tussen te krijgen is. De beschrijvingen van de benodigde maatregelen, uiterst actueel ingeleid met de inaugurele rede van Barack Obama, bieden een minder verhelderend beeld. 'Bankroet' komt in mijn beleving niet veel verder dan het geven van commentaar op inmiddels getroffen maatregelen en ingrepen die nog op de schrijftafels liggen van overheden en toezichthouders. De beloofde ingrepen die wel kunnen helpen, zoals de lezer voorgespiegeld worden in de achterflaptekst, blijven achterwege. En misschien is dat ook wel een te grote ambitie. 'Dit is zo'n crisis die je een keer in je leven meemaakt. De kredietcrisis aan het eind van het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw zal de geschiedenis ingaan als een van de ergste crises van de moderne tijd. Zo eentje waar je later je kleinkinderen nog eens over kunt vertellen.' Duiding van een en ander is misschien wel het uiterste dat men van journalisten mag verwachten. En dat is iets dat Kalse en Van Lent goed afgaat. Wel mag ik hopen, dat zij te ver zijn doorgeschoten in hun vooruitblik naar de consequenties van deze crisis en de genomen maatregelen voor volgende generaties. 'Zij zullen eronder lijden als geopolitieke spanningen toenemen wanneer de verschuiving van het machtsevenwicht van west naar oost niet soepel verloopt. Dat kan in het uiterste geval leiden tot een oorlog, zoals de Grote Depressie in de jaren dertig uitmondde in de Tweede Wereldoorlog.' Hm...
Over Perry Oostrum
Per Oostrum begon met schrijven op de middelbare school. Wie niet? Serieus werd het toen hij over zijn grote passie, popmuziek, begon te publiceren in verschillende tijdschriften. 'Mannenleed, een crisisroman' is zijn eerste fictieve werk. Hij werkt als zelfstandig adviseur op het vlak van het onderkennen en beheersbaar maken van risico's en het realiseren van organisatieveranderingen. Per is getrouwd, heeft twee zonen en woont in Wassenaar.
