Een boek dat je steeds vóór het opzetten van een workshop even raadpleegt, voor een paar handige tips en trucs. 'Workshops' leidt de facilitator stap voor stap door de verschillende stadia van elke workshop: van de eerste voorbereidingen tot en met de evaluatie. Je kunt overal invallen, je hoeft het boek dus niet van kaft tot kaft te lezen. 'Workshops' kent een heldere opzet en een systematische aanpak. Maar niet alles aan dit boek is geweldig.
Nikki Highmore Sims wil de lezer met dit boek de weg wijzen naar het opzetten van workshops. Workshops die een plezier zijn om te ontwerpen, gemakkelijk zijn om te geven, aan ieders verwachtingen voldoen, en waarmee de facilitator de beoogde resultaten behaalt. En dat allemaal op een manier waarmee de indruk wordt gewekt dat het geven van een workshop iets is dat je je hele leven al doet. Dat is nogal een claim. De voorkeur van de auteur gaat uit naar een faciliterende en interactieve presentatiestijl. De reden hiervoor is dat zij veronderstelt dat mensen op die manier sneller en meer leren, en dat bovendien ook leuker vinden.
Highmore Sims legt uit waarom volgens haar een faciliterende en interactieve stijl beter is. En ze geeft aan in welke gevallen deze stijl zeker te verkiezen is boven andere stijlen, en wanneer niet. Het boek zoomt allereerst in op de mens achter de facilitator. Verschillende mensen hebben verschillende preferente stijlen. Een test voor presentatiestijlen geeft inzicht in jouw stijl en het boek geeft praktische handreikingen hoe je jezelf een meer faciliterende stijl kunt aanmeten. Daarna volgt een hoofdstuk over integraal leren. Het derde en tevens meest uitgebreide hoofdstuk gaat over het opbouwen van de workshop. Het laatste hoofdstuk laat zien hoe je de tips en trucs voor workshops ook kunt toepassen bij vergaderingen. Hoewel alle details van de workshop worden behandeld, ligt de meeste nadruk van het boek op het ontwerpen van de presentatie. Nikki Highmore Sims baseert zich hierbij op bepaalde principes. Door de hoofdstukken heen worden vele instrumenten aangedragen, zoals thema's die je bij workshops kunt gebruiken. En er is de handige lijst van handelingswerkwoorden die bij het benoemen van leerresultaten gebruikt kunnen worden. Ook zijn er verhelderende 'wat als-scenario's' te vinden, en wordt het werken met metaforen uitgewerkt. Om alle in dit boek besproken kennis uit te diepen, is er een lijst van hulpmiddelen samengesteld. Hierin vindt de lezer boeken, instrumenten, websites en trainingen die dieper ingaan op bepaalde onderwerpen. Handig! Maar zoals gezegd is niet alles aan dit boek geweldig. Zo zijn er nogal wat woorden gewijd aan het in de praktijk brengen en/of toepassen van de opgedane kennis over vaardigheden. Vaardigheden kun je echter niet anders leren dan door te dóen. Anders gezegd: als je wat je leest niet in de praktijk brengt, dan heb je weinig aan dit boek. Nog een minpunt. Hoewel de auteur beweert dat leren interactief moet zijn en dat er veel kleur, muziek en beweging gebruikt moet worden om mensen beter te laten leren, heeft zij dit nuttige inzicht zelf nagenoeg geheel aan haar laars gelapt. De bladzijden zijn zwart-wit en er zit geen cd-rom bij, met bijvoorbeeld muziek of interactieve elementen. Daarnaast is het erg moeilijk om van stijl te veranderen als facilitator, terwijl de auteur er zonder meer vanuit gaat dat van stijl switchen een eenvoudige kwestie is. Maar voor beginnende en zelfs voor een groot aantal ervaren facilitators is switchen van stijl geen voor de hand liggende optie. Dat vereist namelijk lef, want je begeeft je daarmee als facilitator buiten je comfortzone. En houd je de groep dan nog wel in controle? Je vaste stijl verander je dus niet zomaar. Ook vertrekt Nikki Highmore Sims vanuit de NLP-gedachte, en dat kan behoorlijk gaan irriteren. Het neuro-linguïstische programmeren heeft namelijk een nogal hoog 'tsjakka-gehalte'. De overtuigingen, het belang van het voorstellingsvermogen, het positief herformuleren van je gedachten, alles kan nogal gemaakt en onecht over komen. Nuchtere Hollanders weten dat NLP geen wetenschap is. De aangehaalde theorie van het integraal leren, de vier leerstijlen van Honey en Mumford, en de meervoudige intelligentietheorie worden echter gepresenteerd als waarheden, terwijl wetenschappers dit alles op zijn minst in twijfel trekken. De pseudo-wetenschap NLP spreekt daarom niet iedereen aan. Overigens kan ik vanuit de praktijk wel beamen dat de meeste methodieken uit dit boek wel degelijk goed werken. Dus zoals de 'founders' van NLP al zeiden: 'Het gaat niet om wat bewezen is, maar om wat werkt.' Conclusie: 'Workshops' van Nikki Highmore Sims is een nuttig boek met veel praktische tips en trucs. Het is creatief, pragmatisch, enthousiastmerend en heeft bovendien veel aandacht voor zachte en harde factoren van het faciliteren van een workshop. Het boek is zogezegd goed in balans. 'Workshops' is een geweldig boek voor iedereen die weinig ervaring heeft met het geven van workshops of het leiden van vergaderingen, of het gevoel heeft vast te zitten in de eigen stijl. Ben je op zoek naar een meer effectieve, leuke of interactieve stijl? Dan is dit het ideale boek! Tenzij NLP je tegenstaat.
