Zijn vader zit namelijk in de gevangenis voor de moord op zijn onderbuurman. Deze buurman -Dieter Tiberius- leek een vriendelijke doch vreemde man. Op zeker moment begint Tiberius echter erotische brieven te schrijven aan Randolphs vrouw. Niet veel later bespioneert hij Randolph en diens vrouw en beschuldigt hen zelfs van kindermisbruik. Randolph doet aangifte, maar de politie staat machteloos en kiest zelfs de kant van Tiberius.
‘Heb ik tranen in mijn ogen? Ik denk het niet, het voelde eventjes zo toen ik de laatste zin had opgeschreven, maar dat was een vergissing. Een beetje vochtigheid misschien, een vochtige waas voor de ogen – normaal, volstrekt normaal.’
Kurbjuweit levert met ‘Angst’ een wonderlijke, mysterieuze en intrigerende thriller af. Het verhaal wordt geheel verteld vanuit de visie van Randolph en is in de ik-vorm geschreven. De gedachtenspinsels, zorgen en angsten van Randolph komen daardoor uiterst indringend naar voren. Randolph vertelt het de lezer tenslotte zélf.
‘Op mijn mobieltje googelde ik ‘stalken’ en bekeek enkele websites. Het probleem was dat je niet echt iets kon doen zolang de stalker niet handtastelijk werd. Ik was terneergeslagen, en vervolgens weer voorzichtig optimistisch.’
Stukje bij beetje onthult Kurbjuweit allerlei feiten, waarbij hij ogenblikkelijk ook weer allerlei vragen oproept bij zijn lezers. Een uiterst boeiende wijze van vertellen derhalve. Knap wanneer je zo kundig weet te doseren!
‘De volgende dag belde de familierechtenadvocate op en bood Rebecca haar excuses aan voor haar gedrag. Die reageerde koel en verzekerde haar dat het niet erg was. Kutwijf, zei ze toen het gesprek afgelopen was.’
Daarnaast hanteert Kurbjuweit ook nog eens een schrijfstijl waar taalminnend Nederland blij van wordt. ‘Angst’ is zonder twijfel een mooie en kunstig geconstrueerde roman!
