Integraal programmamanagement

Bij programmamanagement speelt een aantal belangrijke aspecten een rol. Allereerst het managen van de knelpunten en het organiseren van de resources over de projecten heen. Maar ook het kunnen geven van sturing in situaties waarbij opdracht en doelstelling niet exact vooraf gedefinieerd zijn en waar tijdens het proces ingespeeld moet worden op veranderingen en kansen in de omgeving. Ook belangrijk is de centrale sturing van communicatie, kwaliteit, risicomanagement en architectuur, evenals het afstemmen van de projecten door het stellen van prioriteiten bij de verschillende opdrachtgevers en belanghebbenden. Als dat speelt, bent u bezig met integraal programmamanagement. Wat programmamanagement is en vooral ook wat het niet is, wordt in 'Integraal programmamanagement' op een heldere manier beschreven. Dat het boek een onderdeel uitmaakt van de ICT-bibliotheek doet dan ook onrecht aan de waarde en de scope van het boek. Het boek is juist ook handig in een bredere context dan ICT. In het eerste hoofdstuk wordt direct stil gestaan bij de vaak verkeerde beelden die bestaan over programmamanagement, portfoliomanagement en projectmanagement. Er is vaak verwarring over deze begrippen, maar de auteur geeft scherp de verschillen aan. Dit kan handig zijn bij het voeren van de juiste discussie in een organisatie. In dit hoofdstuk wordt ook de link gelegd met het toenemende belang van ICT in elk van de drie hiervoor genoemde begrippen. Dat verklaart waarschijnlijk waarom het in deze ICT-reeks is opgenomen. Bij programmamanagement speelt een veelheid aan vragen. Welke rollen worden onderscheiden en hoe vult u ze in? Welke taken en verantwoordelijkheden worden onderscheiden en waar worden deze gelegd? Welke overleg- en beslisorganen zijn gewenst? Heeft de programmamanager een coördinerende rol of is hij verantwoordelijk voor het eindresultaat? De keuze voor het een of het ander heeft verregaande consequenties voor de aanpak. Dit alles en meer vindt u terug in hoofdstuk 2. Hoofdstuk 3 is voor mij het meest aansprekende hoofdstuk omdat het een goed verband legt tussen programmamanagement en de veranderkundige aspecten die daarbij een rol spelen. De verschillende ordes van verandering zijn goed beschreven. Bovendien wordt niet alleen aandacht besteed aan de harde kant van veranderen, maar ook aan de zachte. Dat laatste is vaak lastig, maar o zo belangrijk voor een succesvolle verandering. Programmacommunicatie, het onderwerp van hoofdstuk 4, lijkt een open deur, maar de auteur geeft goede handreikingen voor de aanpak en waar u op moet letten. Zelf vind ik de drie aspecten bij de communicatiedoelstellingen van groot belang. Voor alle doelgroepen is het van belang dat u de kennis-, houdings- en gedragsdoelstelling van het programmamanagement realiseert. Je merkt dat de auteur veel ervaring heeft met dit soort trajecten. Vervolgens beschrijft De Graaf het procesmodel voor programmamanagement. Helaas in een summier hoofdstuk: dit had best wat uitgebreider gemogen, daar procesmatig inzicht erg belangrijk is bij complexe problemen. Ze worden vaak gekenmerkt door veel samenhang en verbanden. Daarbij zou een uitgebreidere toelichting van belang zijn geweest. Hoofdstuk 6 biedt praktische hulpmiddelen aan voor programmamanagement. Ook de bijlagen zijn van belang en niet in de laatste plaats bijlage 6. Dat is namelijk een handig URL-overzicht van relevante websites die u nog verder kunnen helpen. Kortom, 'Integraal programmamanagement' is een aanrader voor degene die een rol heeft of krijgt in programmamanagement of die belast is met ingrijpende veranderingen in de organisatie en naar een concrete aanpak op zoek is.