‘Een op alcohol gebaseerde netwerkcultuur’, noemt hij de sfeer op ’s wereld meest gerenommeerde business school, Harvard. Leerlingen zouden er tot leiders worden klaargestoomd die alle problemen in de wereld wel even zullen oplossen, in plaats van dat ze wordt geleerd hoe ze een bedrijf moeten leiden. Het oordeel van de Britse journalist Philip Delves Broughton is niet bepaald mild over de opleiding waarvoor hij 175.000 dollar betaalde en waar hij twee jaar lang rondliep. Hij bundelde zijn bevindingen in het boek ‘Ahead of the Curve: Two Years at Harvard Business School.’
In een uiterst precieze beschrijving geeft Delves Broughton een interessant kijkje in de keuken van de business school. Zo ontstaat een niet al te positief beeld van de opleiding en de studenten die zij aflevert. Er wordt bijvoorbeeld stelselmatig een cultuur van verering en van onderlinge vergelijking geschapen die het slechtste in mensen bovenhaalt, aldus Delves Broughton. Zo wordt er bijna achteloos met de namen van oud-studenten gestrooid, zoals Jeff (Jeff Immelt, de huidige baas van General Electric) of Donna (Donna Dubinsky, ceo van Palm). Dit om de studenten te imponeren en uit te dagen om in hun voetsporen te treden. Iedereen wordt er voortdurend geranked en vergeleken en je overleven is volgens Delves Broughton afhankelijk van je relatieve positie op de ranglijst (vandaar de titel ‘Ahead of the Curve’). Een recept voor ellende, aldus de Britse journalist.
Niet dat Delves Broughton alleen maar negatief is in zijn oordeel over Harvard. Hij noemt de studie uitdagend, maar daardoor ook lonend en bevredigend. Dat hij na zijn studie niet de droombaan met privéjet (binnen Harvard de benchmark voor succes) heeft bemachtigd, wijt de auteur meer aan zichzelf dan aan de school. ‘Ik koos ervoor om een boek te schrijven, terwijl mijn klasgenoten de voorgeschreven stages liepen.’ Bovendien koos hij voor zijn gezin in plaats van voor een glanzende carrière. ‘Tegen de tijd dat ik afstudeerde, hadden mijn vrouw en ik twee kinderen en ik wilde ze zien opgroeien. Zij zouden niet wachten terwijl ik negentig uur per week werkte en vier van de vijf dagen per week onderweg was.’ Als zijn boek iets schetst, dan is het wel de triestheid in het leven van zijn medestudenten en van ‘geslaagde’ managers. Zoals die executive van Goldman Sachs, die op HBS een college over leiderschap gaf. ‘Ik herinner met de blik van verlatenheid en wanhoop op zijn gezicht toen hij toegaf vier ex-echtgenotes te hebben.’
Over Ben Kuiken
Ben Kuiken is filosoof, schrijver en ontregelaar. Als organisatiefilosoof helpt hij mensen om anders te denken, te kijken en te praten over organisaties en de problemen die daar ontstaan. Ben is auteur van een groot aantal boeken over organiseren, spelen, en filosofie, waaronder De laatste manager, De Organisatiefilosoof, en Het Zinnigste boek dat je ooit zult lezen.
