Je mag zeggen wat je denkt

De meeste columns gaan nergens over. Ze zijn flinterdun. Hebben de diepte van een rubberboot. Weer een mening van weer een stukjesschrijver over weer een onderwerp. Tijdverdrijf, ja tijdverspilling is het, het lezen van de meeste columns.

Nee, dan de columns van Andreas Kinneging. Die zijn van een geheel andere orde, van een volkomen ander kaliber. Het zijn glasheldere, sprankelende minicolleges, waar je een heleboel van leert. Columns die voor de verandering ergens over gaan. Die grote thema’s als onderwerp hebben. Zonder flauwe grappen, kinnesinne en vliegen afvangen. Zonder boosheid, azijnpisserij en persoonlijke aanvallen. Columns over ideeën, goede en slechte. Geschreven sine ira et studio. Over de actualiteit en het blijvende, over het verhevene en het verschrikkelijke, over recht en onrecht. En dat allemaal in prachtig Nederlands van onovertroffen klaarheid.

Over 'De onzichtbare Maat':
‘Een indringend pleidooi voor de grote Europese Traditie, gesymboliseerd door Athene en Jeruzalem.’ - NRC Handelsblad

‘In de strijd tegen de geest der eeuw wordt zoveel waardevols geboden, dat lezing van het boek de moeite meer dan waard is. Van mij had het nog wel wat dikker gemogen.’ - Reformatorisch Dagblad